امام صادق علیه السلام به “سدیر” که نمی توانست امام حسین علیه السلام را در کربلا و در کنار مرقد شریف ایشان، زیارت کند، فرمود:
يا سَديرُ، تَزورُ قَبرَ الحُسَينِ عليه السلام فی كُلِّ يَومٍ؟ قُلتُ: جُعِلتُ فِداكَ! لا، قالَ: فَما أجفاكُم! قالَ: فَتَزورونَهُ فی كُلِّ جُمعَةٍ؟ قُلتُ: لا. قالَ: فَتَزورونَهُ فی كُلِّ شَهرٍ؟ قُلتُ: لا. قالَ: فَتَزورونَهُ فی كُلِّ سَنَةٍ؟ قُلتُ: قَد يَكونُ ذلِكَ. قالَ: يا سَديرُ، ما أجفاكُم لِلحُسَينِ عليه السلام! أما عَلِمتَ أنَّ للّهِ عَزَّ وجَلَّ ألفَی ألفِ مَلَكٍ شُعثٍ غُبرٍ يَبكونَ ويَزورونَ لا يَفتُرونَ، وما عَلَيكَ يا سَديرُ أن تَزورَ قَبرَ الحُسَينِ عليه السلام فی كُلِّ جُمعَةٍ خَمسَ مَرّاتٍ وفی كُلِّ يَومٍ مَرَّةً؟ قُلتُ: جُعِلتُ فِداكَ! إنَّ بَينَنا وبَينَهُ فَراسِخَ كَثيرَةً. فَقالَ لی: اصعَد فَوقَ سَطحِكَ، ثُمَّ تَلتَفِتُ يَمنَةً ويَسرَةً، ثُمَّ تَرفَعُ رَأسَكَ إلَیالسَّماءِ، ثُمَّ انحو نَحوَ القَبرِ، وتَقولُ: السَّلامُ عَلَيكَ يا أبا عَبدِ اللّهِ، السَّلامُ عَلَيكَ ورَحمَةُ اللّهِ وبَرَكاتُهُ، تُكتَبُ لَكَ زَورَةٌ، وَالزَّورَةُ حُجَّةٌ وعُمرَةٌ. قالَ سَديرٌ: فَرُبَّما فَعَلتُ فِی الشَّهرِ أكثَرَ مِن عِشرينَ مَرَّةً. (کلینی، الکافی، ج 4، ص 589)
«ای سَدير! قبر حسين عليه السلام را در هر روز، زيارت می‌كنی؟». گفتم: فدايت شوم، نه! حضرت فرمودند: «چه قدر جفاكاريد!». سپس فرمودند: «او را هفته‌‌ای يک بار، زيارت می‌‌كنيد؟». گفتم: نه. حضرت فرمودند: «در هر ماه، چه طور؟». گفتم: نه. حضرت فرمودند: «در هر سال، چه؟». گفتم: گاه، چنين میشود. حضرت فرمودند: «ای سَدير! چه قدر به حسين عليه السلام جفا می‌كنید! آيا نمی‌‌دانی كه خدای عزوجل، دو هزار هزار فرشته پريشان غبارآلود دارد كه می‌‌گِريند و زيارت می‌كنند و خسته نمی‌‌شوند. چه میشود ای سَدير كه قبر حسين عليه السلام را در هر هفته، پنج بار و در هر روز، يک بار، زيارت كنی؟». گفتم: فدايت شوم! ميان ما و او فرسنگ‌‌ها راه است. امام عليه السلام به من فرمودند: «به بالای بام خانه‌‌ات برو. سپس به راست و چپ، توجّه كن و آن گاه، سرت را به سوی آسمان، بالا ببر و به سوی قبر حسين عليه السلام رو كن و بگو: “السَّلامُ عَلَیكَ يا أبا عَبدِ اللّهِ، السَّلامُ عَلَیكَ و رَحمَةُ اللّهِ و بَرَكاتُهُ : سلام بر تو، ای ابا عبد اللّه! سلام و رحمت و بركات خدا بر تو باد!". برایت، یک زیارت نوشته میشود و زیارت، [معادل] يک حج و عمره است». [پس از آن،] گاه در یک ماه، بیش از بیست بار، آن را به انجام می‌‌رساندم.
