به مناسبت فرا رسیدن ماه رجب و میلاد با سعادت حضرت امام محمد باقر(ع) برنامه جشنی در مدرسه علمیه عصمتیه برگزارگردید.
خانم پورمهدی امیری کارشناس دینی با بیان فضیلت ماه رجب و میلاد حضرت امام محمد باقر(ع) در مورد ادعیه ، که یکی از فضیلت های ماه رجب می باشد بیان داشت : ماه رجب ماه آماده شدن برای ورود به ماه رمضان است.
وی افزود: اگر دل و زبان هنگام دعا با هم هماهنگ باشد. روح انسان به اهتزاز در می آید و یک روحانیت بسیار عالی به انسان دست می دهد مثل این است که انسان غرق در نور می شود . وقتی از خدا درخواست می کنیم انسان احساس عزت می کند و به این ترتیب دعا هم طلب است هم مطلوب، هم وسیله است هم غایت.گرچه دعا سختی و زحمات فراوانی دارد و کسانی که ناز پرورده و رفاه طلب هستند از آن گریزانند. ممکن است دعا برای بعضی سخت باشد ولی بعضی با همین بدن دنیایی شان لذت می برند مانند ائمه اطهار (علیهم السلام)؛
وی با اشاره به حالتهای مختلف استجابت دعا گفت: هیچگاه دعا را ترک نکنید زیرا عملی را پیدا نمی کنید که مثل دعا موجب نزدیکی به خدا باشد و نزد خدا مقاماتی است که بدون دعا و درخواست کردن کسی به آن نمی رسد. برخی از دعاها اجر و پاداشش را خداوند در دنیا نمی دهد بلکه فردای قیامت در محشر به انسان داده می شود. به صورت هاله ای از نور در محشر دنبال انسان است که همه غبطه می خورند که ای کاش دعاهای ما در دنیا مستجاب نمی شد.
خانم پورمهدی اعلام داشت: افرادی هستند که در عبادت به عین الیقین می رسند وخدا را در نیایش های خود مشاهده می کنند و به تولید خالص ایمانی دست پیدا می کنند مانند حضرت علی (ع) با حق الیقین خدا را عبادت می کند.
وی در آخر اثرات دعا را به 5 دسته تقسیم کرده و بیان کردند :
1-شناخت خدا (که درس تمام عیار خداشناسی و کلاس توحید و عرفان است )
2-درمان بیماری ( دعا کننده با دعای خود تلقین به نفس می کند و می تواند روی پای خود بایستد و بیماری درمان می شود.)
3-سرکوبی نفس (دور کردن تکبر)
4-آرامش ( امیدی که از دعا بر می خیزد مانند خون تازه ای است که در شریان جان آدمی جاری می شود و او را از نگرانی نجات می دهد )
5-یاد خدا ( انسان در دعا درخواست و حاجت خود را وسیله ذکر قرار می دهد نه آنکه ذکر را وسیله حاجت ، یعنی حاجت باید مقدمه ذکر باشد.)