طبري در تاريخ و ابوالفرج اصفهاني در مقاتل الطالبيين وصيت نامه امير مومنان (ع) را ذكر كرده اند. اين وصيت نامه چنين است .
بسم الله الرحمن الرحيم
اين وصيت نامه علي بن ابيطالب است. گواهي مي دهد كه معبودي جز خداي بي شريك نيست و محمد بنده و پيامبر اوست كه وي را با هدايت و آيين حق فرستاد كه بر همه دينها چيرگي دهد اگرچه مشركان آن را ناخوش دارند. نماز و عبادت و زندگي و مرگ من براي خداي بي شريك و پروردگار جهانيان است.
چنين مامور شده ام و من از مسلمانانم. شما دو تن حسن و حسين علیه السلام را به تقواي الهي سفارش مي كنم. درجست و جوي دنيا نباشيد اگر چه دنيا در جست و جوي شما باشد و بر چيزي از دنيا كه از دست شما مي رود دريغ مخوريد. جز حق مگوييد و براي پاداش كار كنيد براي آخرت كار كنيد. دشمن ستمگر و ياور مظلوم و ستمديده باشيد.
شما دو تن و همه فرزندان و خانواده ام و هركس را كه اين وصيت نامه من به دست او مي رسد به تقواي الهي و رعايت نظم در كارها و اصلاح ميان خودتان سفارش مي كنم. زيرا از رسول خدا (صلی الله علیه واله وسلم) شنيدم كه مي فرمود اصلاح ميان مردم برتر از تمام نماز و روزه است و دشمني مكنيد كه باعث زوال دين است و نيرويي نيست مگر به استعانت خدا. به خويشاوندان خود بنگريد. پس با آنها رفت و آمد كنيد كه خداوند محاسبه را بر شما سبك مي كند. خدا را در مورد يتيمان رعايت كنيد. گرسنه شان نگه نداريد تا در محضر شما در خواري نيفتند. زيرا از رسول خدا صلی الله علیه واله وسلم شنيدم كه مي فرمود هركس يتيمي را سرپرستي كند تا بي نياز شود.
خداوند بهشت را براي او واجب مي گرداند. و اگر كسي مال يتيمي را بخورد جهنم را بر او واجب مي كند. خدا را خدا را در مورد قرآن منظور داريد تا مبادا ديگران در عمل بدان از شما پيشي گيرند خدا رادر مورد همسايگانتان پيش نطر آوريد كه سفارش شدگان پيامبرتان هستند.
خدا را خدا را خدا را درباره خانه پروردگارتان منظور داريد. پس تا زماني كه باقي هستيد نبايد از وجود شما خالي باشد كه اگر متروك شود نتوانيد همتايي براي آن قرار دهيد و كوچك ترين چيز براي كسي كه از آن بازگردد، آمرزش تمام گناهاني است كه پيش از آن مرتكب شده بود. خدا را خدا را درباره نماز رعايت كنيد كه آن بهترين كردارها و ستون دين شماست. خدا را خدا را درباره زكات پيش چشم آوريد كه آن خشم پروردگارتان را فرو مي نشاند. خدا را خدا را درباره جهاد در راه خدا با مالها و جانهايتان منظور داريد .
جز اين نيست كه دو تن در راه خدا جهاد مي كنند, پيشواي هدايت كننده و كسي كه مطيع او و پيرو هدايت اوست. خدا را خدا را درباره ذريه پيامبرتان رعايت كنيد و مبادا پيش روي شما به آنان ستم كنند. خدا را خدا را در مورد ياران پيامبرتان منظور داريد؛ كساني كه بدعتي از آنان سر نزده و بدعتگذاري را پناه نداده اند. زيرا رسول خداي به آنان سفارش كرده و بدعتگذاران آنان و پناه دهندگان به آنان را لعنت فرموده است. خدا را خدا را در مورد مستمندان و مسكينان پيش چشم آوريد. پس آنان را در زندگي خود سهيم كنيد .
سپس فرمود نماز. نماز. در راه خدا از سرزنش سرزنشگران بيم مداريد خداوند شما را از شر كساني كه بر ضد شمايند كفايت كند. با مردم به نيكويي سخن بگوييد چنان كه خداوند شما را بدان فرموده است و امر به معروف و نهي از منكر را كنار مگذاريد كه در اين صورت خداوند بدان شما را بر شما حاكم كند. آن گاه دعا مي كنيد ولي به استجابت نمي رسد. بر شما باد دوستي و بخشندگي و از جدايي و دشمني و پراكندگي بر حذر باشيد. در كار نيك و پرهيزگاري .يار همديگر باشيد و بر گناه و ستم همدلي مكنيد. پرواي خدا پيشه كنيد كه خدا سخت مجازات است.
خداوند دودمان شما را حفظ كند و پيغمبر را در ميان شما بر جاي دارد و شما را به خدا مي سپارم كه بهترين نگهدارنده است و سلام و رحمت و بركات الهي را بر شما مي خوانم.

اللهمّ افْتَحْ لی فیهِ أبوابَ الجِنانِ واغْلِقْ عَنّی فیهِ أبوابَ النّیرانِ وَوَفّقْنی فیهِ لِتِلاوَةِ القرآنِ یا مُنَزّلِ السّكینةِ فی قُلوبِ المؤمِنین.
خدایا بگشا برایم در آن درهاى بهشت و ببند برایم درهاى آتش دوزخ را و توفیقم ده در آن براى تلاوت قرآن اى نازل‌كننده آرامش در دلهاى مؤمنان.
**********************
اللهمّ افْتَحْ لی فیهِ أبوابَ الجِنانِ واغْلِقْ عَنّی فیهِ أبوابَ النّیرانِ
جنان: جنت، درهای بهشت. نیران: آتش دوزخ، درهای دوزخ .
اللهم افتح: بگشای، أغلق: ببند
چرا از خدا در این دعا می خواهیم درب را باز کند یا ببندد؛ مگر بهشت یا جهنم جلوی ماست؟
در حال حاضر بهشت و جهنم جلوی ما نیست و ما الان نمی خواهیم وارد آن شویم؛ ولی در واقع، اولا: ما همین حالا بهشت و جهنم را می سازیم، ثانیا: با اعمالمان، در بهشت یا جهان را برای خود باز یا بسته می کنیم؛ لذا إفتح و أغلق یعنی خدایا گناهان مرا ببخش، مرا پاک کن، خیرات و حسنات مرا زیاد کن، توفیق عبادت و ترک معصیت به من بده، در مجموع آنچه باعث خشنودی توست و باعث دخول و خلود در بهشت است، در انجام آن توفیقم ده و موفقم بدار و آنچه باعث دخول و خلود در جهنم می شود مرا از آن دور نگه دار؛ و این یعنی در بهشت را به سویم باز کن و در جهنم را ببند
گناهکار به بهشت نمی رود، جهنمی است. ” أَلَمْ يَعْلَمُوا أَنَّهُ مَنْ يُحَادِدِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَأَنَّ لَهُ نَارَ جَهَنَّمَ خَالِدًا فِيهَا” (توبه/63) آیا نمی دانند که هرکس با خدا و رسولش دشمنی کند آتش جهنم برای اوست که در آن جاودان خواهد ماند.
پس پیروی یا عدم پیروی از خدا و رسول و اهل بیت(ع) درها را باز یا بسته می کند.
إِنَّ الَّذِينَ يُؤْذُونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ وَأَعَدَّ لَهُمْ عَذَابًا مُهِينًا (احزاب/57) همانا کسانی که خدا و رسول او را اذیت و آزار کنند، خداوند آنان را در دنیا و آخرت لعنت کرده و از رحمت خویش دور می دارد و برای آنها شکنجه خوارکننده ای فراهم کرده است. لذا دوستی اهل بیت، خشنودی خداوند و بهشت و دشمنی اهل بیت، غضب الهی و جهنم را به دنبال دارد و علاوه بر لعن الهی، عذاب مخصوص در انتظارشان است.
حالا ما با کارهایمان می توانیم موجب خشنودی امام زمانمان(عج) شویم یا خدای ناکرده موجب ناراحتی ایشان شویم.
أبوابَ الجِنانِ و أبوابَ النّیرانِ
1- معلوم می شود بهشت و جهنم چندتا درب دارد؛ بهشت 8 باب و جهنم 7 باب دارد و این نشان می دهد که رحمت الهی بیشتر است؛ و بیشتر انسان ها بهشتی و کمتر جهنمی اند..
2- از خدا می خواهیم همه درها را باز یا ببندد. که الف) از هر دری که خواستیم، بتوانیم وارد شویم؛ یعنی همه خوبی ها را انجام دهیم. ب) از هیچ دری نتوانند ما را وارد جهنم کنند یعنی هیچ نوع بدی را انجام ندهیم.

بسم الله الرحمن الرحیم
اللهمّ وفّرْ فیهِ حَظّی من بَرَكاتِهِ و سَهّلْ سَبیلی الى خَیْراتِهِ و لا تَحْرِمْنی قَبولَ حَسَناتِهِ یا هادیاً الى الحَقّ المُبین.
خدایا در این روز(ماه) بهره ی مرا از برکاتش زیاد گردان و به سوی خیراتش را هم آسان ساز و از حسنات مقبوله ی آن مرا محروم نفرما، ای هدایت کننده به سوی حق آشکار
***********************************
وفّرْ فیهِ حَظّی من بَرَكاتِهِ - بهره مندی از برکات
از این که در این ماه خداوند دعوت ویژه کرده، معلوم می شود که برکات و خیرات این ماه زیاد است
البته خود ماه مبارک از بهترین و نعم الهی است و در این ماه برکات فراوانی وجود دارد
برکات این ماه فراوان است، قرآن، نماز، روزه، دعای ابوحمزه، شب زنده داری، توبه، اطعام، یتیم نوازی و…
فاستبوالخیرات… چرا؟
1- احتمال این که عمر کفاف ندهد تا ماه رمضان دیگر! فرمودند بخشش شبهای قدر اگر از دست رفت عرفه و عرفات هم!!!
2- احتمال پشیمانی وجود دارد ؛ لذا تا منحرف نشدیم باید زودتر انجام دهیم(فاستبقوا)
حظ و بهره از برکات است.
بهره دو حالت دارد؛ یا حرام است: مانند ربا و… و یا حلال است که یا مادی است مانند معاملات و یا معنوی است؛ مانند: ماه مبارک رمضان، دعا و…. شهر رمضان الذی …(بقره/185) خصوص شبهای قدر… انا انزلناه فی لیله القدر و….
رمضان ماه قرآن است هم تلاوت و هم عمل به آن سفارش شده است؛ علیک بقرائه القرآن
وسَهّلْ سَبیلی الى خَیْراتِهِ – آسانی خیرات
راه خیرات را بر من آسان کن- مثل افطاری دادن و….تا هر چه توان دارم در این راه به کار گیرم.
خیر به دیگران کردن به خصوص همسایه سفارش و بی خبری، نهی شده است که سبب مواخذه می شود - صرف دعا و راز و نیاز انسان را بهشتی نمی کند.
ولا تَحْرِمْنی قَبولَ حَسَناتِهِ- قبولی حسنات
آیا خدا همه کارهای خوب را می پذیرد؟! شرط دارد. ایمان و تقوا و اخلاص “وَاتْلُ عَلَيْهِمْ نَبَأَ ابْنَيْ آدَمَ بِالْحَقِّ إِذْ قَرَّبَا قُرْبَانًا فَتُقُبِّلَ مِنْ أَحَدِهِمَا وَلَمْ يُتَقَبَّلْ مِنَ الآخَرِ قَالَ لأقْتُلَنَّكَ قَالَ إِنَّمَا يَتَقَبَّلُ اللَّهُ مِنَ الْمُتَّقِينَ” (مائده/27)
هابیل و قابیل هر دو قربانی در راه خدا کردند ولی تنها از یکی از آنها(هابیل) پذیرفته شد زیرا ایمان و تقوا شرط قبولی است. (من یتق الله یجعل له مخرجا/ فرقاناً )
از آثار و نتایج تقوا، قبولی طاعات است.
در این دعا می خواهیم: خدایا از حسنات اعمال محرومم، نکن نه از خود عمل- این نکته حائز اهمیتی است که عمل خیلی مهم نیست و مهمتر از عمل، حسناتش است. که باعث مهر قبولی می شود.
هادیاً الى الحَقّ المُبین - راهنمایی به حق
حق، مبتنی بر دین حق، ولایت اهل بیت(علیهم السلام) و…. است.
شیطان در کمین است. اگر کمک و هدایت خدا نباشد؛ قطعا موفق به کار خیر نشده و توفیق روزه و نماز و….را پیدا نمی کنیم.
گناه لکه سیاهی است که دل را تیره و سیاه می کند؛ لذا انسان نمی تواند با خدا ارتبا ط برقرار نماید.

حضرت آیت الله خامنه ای رهبر معظم انقلاب اسلامی  در دیدار سران قوا، مسئولان و کارگزاران نظام و جمعی از مدیران کشور، اعتماد همه رأی دهندگان به صندوق انتخابات نظام اسلامی را مهمترین واقعیت انتخابات ۲۹ اردیبهشت خواندند و با تأکید بر ضرورت ایجاد فضایی جدید از همکاری و کار و تلاش برای پیشرفت ایران و اعتلای نظام افزودند: برای اداره درست کشور و مدیریت فرصتها و تهدیدها باید ضمن استفاده از تجربیات که مهمترین آنها وحدت ملی و اعتماد نکردن به امریکاست، به ملاکهای درست تصمیم گیری اتکا کرد که اصلی ترین این ملاکها، «تأمین منافع ملیِ حقیقی» یعنی منافعی است که با هویت ملی و انقلابی ملت در تعارض نباشد.
حضرت آیت الله خامنه‌ای در ابتدای سخنان خود، ماه مبارک رمضان را فرصتی طلایی و مغتنم برای «تضرع به درگاه خداوند متعال»، و «نورانی کردن دلها» خواندند و خاطرنشان کردند: دستیابی به اهداف و خواسته‌های والا در گرو ارتباط با خداوند و تلاش صادقانه و مؤمنانه است و اگر جامعه اسلامی و انقلابی از ذکر و تضرع به درگاه پروردگار غافل شود، ضربه خواهد خورد.
رهبر انقلاب اسلامی سپس در نگاهی به مسائل روز، درخصوص «انتخابات ۲۹ اردیبهشت» گفتند: انتخابات کار بزرگی بود و قدرت انقلاب و عمق نفوذ نظام اسلامی را در دلهای مردم نشان داد، اگرچه رسانه‌های جهانی در تبلیغات پر حجم خود هیچ اشاره‌ای به این مسئله مهم نمی‌کنند.
ایشان، کار با ارزش همه مشارکت‌کنندگان در انتخابات را «ابراز اعتماد به نظام اسلامی» خواندند و افزودند: کار مشترک مردم فارغ از اینکه به چه کسی رأی دادند، این بود که به صندوق رأیِ جمهوری اسلامی و به حرکت عظیم مقرر شده در قانون اساسی یعنی انتخابات، «اعتماد» کردند.
حضرت آیت الله خامنه‌ای با انتقاد از برخی افراد که با تفسیرهای غلط به دنبال تقسیم کردن مردم هستند، افزودند: نباید با بگومگوها و تقسیم کردن مردم، کار بزرگ ملت در انتخابات را خراب و ضایع کرد.
ایشان با اشاره به اقدامات وقیحانه امریکایی‌ها بعد از انتخابات ریاست جمهوری ایران در افزایش تحریم‌ها و کوبیدنِ بیش از پیش بر طبل دشمنی، افزودند: در مقابل این دشمنی‌ها، باید فضای جدیدی از همکاری، کار و تلاش برای رسیدن به هدف مشترک یعنی «پیشرفت کشور و اعتلای جمهوری اسلامی» ایجاد کرد و همه در آن فضا، سهیم و شریک شوند.
رهبر انقلاب اسلامی، لازمه تحقق اهداف و به زانو درآوردن دشمن را «تلاش و ایستادگی» خواندند و گفتند: همه باید به مسئولین کشور کمک کنند و مسئولین نیز باید با رعایت حال مردم، در بخشهای مختلف با یکدیگر همکاری کنند.
حضرت آیت الله خامنه‌ای تأکید کردند: مشی همیشگی بنده این بوده و هست که از همه دولتهایی که بر سر کارند، حمایت می‌کنم و بعد از این نیز همین‌گونه خواهد بود.
رهبر انقلاب اسلامی سپس با ورود به بحث اصلی خود یعنی چگونگی مدیریت صحیح کشور و تشخیص راه از بیراهه، گفتند: اداره صحیح کشور در وهله اول نیازمند مشخص شدن «ملاک‌های تصمیم سازی و تصمیم گیری» و در مرحله بعد، نیازمند «استفاده از تجربه های ۳۸ سال گذشته» است.
حضرت آیت الله خامنه ای در تبیین ملاک های تصمیم گیری صحیح، به «منافع ملی» به عنوان ملاک اصلی اشاره کردند و افزودند: البته منافع ملی آن زمانی واقعاً منافع ملی است که با «هویت ملی و انقلابی ملت ایران» در تعارض نباشد.
رهبر انقلاب اسلامی خاطرنشان کردند: منافع ملی باید با هویت ملی تطبیق داده شود نه اینکه هویت ملی تابعی از موضوعاتی تحت عنوان منافع ملی قرار گیرد، زیرا در واقع آن موارد، «منافع تخیلی» است نه منافع ملی.
حضرت آیت الله خامنه ای در ادامه به بیان معنای هویت ملی پرداختند و افزودند: هویت ملی ایران براساس سه عنصر «مسلمان بودن، انقلابی بودن و عمق تاریخی»، شکل می گیرد و در تعریف هویت ملی حتماً باید این سه عنصر مد نظر قرار گیرند.
ایشان گفتند: مسئولان کشور اعم از دولت محترم، قوه قضاییه، قوه مقننه و همه کسانی که تصمیم های کلان می گیرند، باید از هر تصمیمی که شائبه بیگانه بودن با اسلام، انقلاب و تاریخ ملت ایران و یا ضدیت با آنها را داشته باشد، پرهیز کنند.

صفحات: 1· 2· 3