البته اصلا خدا نیازی به سوال ندارد چون عالماً بما فی الصدور است، ولی ادب بندگی اقتضا می کند که انسان تقاضا کند. سائل وقتی دم در خانه می آید، انسان عاطفه و احساسش گل می کند و سریع تر انفاق می کند و الا کی دلش بسوزد معلوم نیست.
اگر انسان اظهار بندگی کند، ابراز نیاز کند، خداوند سریع الاجابه است.
وأعوذُ بِكَ ممّا يؤذيك- دوری از عمل ناپسند
چیزهایی که خداوند از آنها منع کرده است ناپسند است، مثل دروغ، غیبت، تهمت و غیره؛ اینها باعث اذیت، خشم و غضب خدا می شود.
آیا خدا واقعا اذیت می شود؟ چون اذیت یعنی تاثیر منفی، آیا کارهای ما در خدا تاثیر می گذارد؟ قطعا تاثیر نمی گذارد و برایش فرقی نمی کند و منظور ناراضی بودن خدا از کار ماست. نه عبادت ما در او تاثیر می گذارد و نه نافرمانی ما.
یا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا مَنْ يَرْتَدَّ مِنْكُمْ عَنْ دِينِهِ فَسَوْفَ يَأْتِي اللَّهُ بِقَوْمٍ، (مائده/54)؛ اگر برگردید ضرر و زیانی به خدا نمی رساند.
وَلَا تَضُرُّوهُ شَيْئًا، (توبه، 39) هیچ زیانی به او نمی رسانید.
وأسألُكَ التّوفيقَ فيهِ لأنْ أطيعَكَ ولا أعْصيكَ – توفیق عبادت و ترک معصیت
توفیق الهی نیاز است تا انسان اهل اطاعت باشد به تعبیری اختیار عمل دست ماست، ولی توفیق آن دست خداست.
توفیق الهی یعنی خدا را اسباب را طوری فراهم و ردیف کند که انسان به سوی عمل صالح کشانده شود، یا بعضی از مقدماتی که در ارتکاب گناه لازم است را برای انسان فراهم نکند.
برعکس توفیق، خذلان است.
توفیق راه موفقیت است.
صفحات: 1· 2