انسان طبیعتا و معمولا عیب دارد، خطاها و اشتباهات هم عیوبند، دروغگویی، غیبت، تهمت و غیره عیوب
بسیار بزرگی هستند.
اسلام دستور پوشاندن عیوب داده است، چون اگر عیوب فاش شود، خود مولد عیوب دیگر می شود.
اگر کسی اشتباه و خطایی کرده فاش شود، چه اتفاقی می افتد؟ 1- آبرویش می رود، شخصیتش خورد
می شود، اعتماد مردم سلب می شود و امکان دارد به همین خاطر دست به کارها و اشتباهات دیگر بزند
و غیره. 2- به علت اعتماد مردم احتمال دارد عیب او، حسن و خوب تلقی شود و اشاعه پیدا کند.
پس اجازه فاش کردن عیوب دیگران را نداریم.
هرکس آنقدر عیوب دارد که اگر به خودش بپردازد، دیگر فرصت پرداختم به دیگری را ندارد.
در صورت مشاهده خطای دیگران، باید خصوصی به خود شخص گفت تا اصلاح کند.
مچ گیری ممنوع، آبروریزی ممنوع
دقت کنید خدا ستارالعیوب است، چرا ما نباشیم؛ اگر ما عیب پوشی کنیم، خدا هم عیوب ما را میپوشاند.
وامْتَحِنْ قَلْبی فیهِ بِتَقْوَى القُلوبِ – آزمایش با تقوای دل
وَمَنْ يُعَظِّمْ شَعَائِرَ اللَّهِ فَإِنَّهَا مِنْ تَقْوَى الْقُلُوبِ، حج/32؛
مقام تقوا بالاترین مقام است. إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَنَهَرٍ، قمر/54، إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ،
ذاریات/14، إِنَّ لِلْمُتَّقِينَ مَفَازًا، نبأ/31، پرهیزگاران را رستگاری است.
لِلَّذِينَ اتَّقَوْا عِنْدَ رَبِّهِمْ جَنَّاتٌ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا وَأَزْوَاجٌ مُطَهَّرَةٌ وَرِضْوَانٌ مِنَ اللَّهِ،آل عمران/15
خدایا ما را به مصادیق تقوا امتحان کن، و اموری که پیش می آید، تقوا را در من پیروز کن، مرا مقام تقوا
عنایت کن، اگر تقوا بیاید، یجعل لهُ مخرجاً
صفحات: 1· 2