بالاترین سعادت عاشق، رضایت معشوق است.
آیا انسان مومنِ عاشق؛ جز خدا می بیند و می اندیشد؟ وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنْسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ، (ذاریات/56) أی لِیَعرفون، باید بشناسد تا عاشقی کند؛ و الا إِلَّا لِيَعْبُدُونِ، طمعاً الجنّه و خوفاً للنّار که ارزشی ندارد؛ و رسیدن به این مقام قطعا توفیق می خواهد.
در نهایت، اگر رضایت و خشنودی الهی بالاترین پاداش است، قطعا ناخشنودی و غضب الهی بالاترین و سخت ترین عذاب است.
به تجلی این مقام (مقام رضوان) دقت کنید: امام حسین(ع) در قتلگاه: الهی رضاً بقضائِک، تسلیماً لأمرک، لا معبودَ سِواک! و حضرت زینب(س) بعد از آن همه مصیبت و بلا: و ما رأیتُ الا جَمیلاً!
ولا تَجْعَل للشّیْطان فیهِ علیّ سَبیلاً- تسلط شیطان بر انسان
خدایا کاری کن که شیطان بر من راه پیدا نکرده، نفوذ نکند و مسلط نشود.
دقت کنید شیطان برای راه پیدا کردن، نفوذ، گمراهی و تسلط بر انسان قسم خورده، فَبِعِزَّتِكَ لَأُغْوِيَنَّهُمْ أَجْمَعِينَ، (ص/82) پس شیطان دست بردار نیست؛ إِلَّا عِبَادَكَ مِنْهُمُ الْمُخْلَصِين، (ص/83) بنده مخلَص، رهیده از بند و چنگ شیطان است.
إِنَّ عِبَادِي لَيْسَ لَكَ عَلَيْهِمْ سُلْطَانٌ، (حجر/42) به شرطی که انسان جزو عبادی باشد و الا، إِلَّا مَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْغَاوِينَ، (حجر/42).
و إِنَّمَا سُلْطَانُهُ عَلَى الَّذِينَ يَتَوَلَّوْنَهُ وَالَّذِينَ هُمْ بِهِ مُشْرِكُونَ، (نحل/100)
راه مبارزه با شیطان، در یک جمله، انجام واجبات و ترک محرمات است.
واجْعَلِ الجَنّةِ لی منْزِلاً ومَقیلاً- بهشت و مقامات آن
بهشت را منزل من، محل آسایش من و آرامشگاه (محل آرامش) من قرار بده.
درخواست ورود و دخول به بهشت، بطوری که منزل و مقیل من باشد، یعنی لذت موقت نه، بلکه خلود، جاودانگی و ماندگاری که در آن در آسایش و آرامش باشم؛ چون بهشت و جهنم دخول و خلود دارد و آنچه مهم است خلود و جاودانگی در بهشت است؛ و جهنم نیز مهم به همان مقدار، وَإِنْ مِنْكُمْ إِلَّا وَارِدُهَا، (مریم/71) باشد و لاغیر.
اگر انسان خودش باشد و خودش، بدون دلیل و وسیله، هرگز روی خوش را نمی بیند و جهنم قطعی و بهشت آرزوی دست نیافتنی خواهد بود، چون اعمال ما به اندازه بال مگسی ارزش ندارد؛ چه رسد به اینذکه تقدیم خدا و جبران نعمت ها باشد. لذا شایستگی بهشت ایجاد نمی شود الا به لطف پروردگار و شفاعت اهل بیت(ع) که دلیل و راهنمای ما هستند.
آیا انسان مومنِ عاشق؛ جز خدا می بیند و می اندیشد؟ وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنْسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ، (ذاریات/56) أی لِیَعرفون، باید بشناسد تا عاشقی کند؛ و الا إِلَّا لِيَعْبُدُونِ، طمعاً الجنّه و خوفاً للنّار که ارزشی ندارد؛ و رسیدن به این مقام قطعا توفیق می خواهد.
در نهایت، اگر رضایت و خشنودی الهی بالاترین پاداش است، قطعا ناخشنودی و غضب الهی بالاترین و سخت ترین عذاب است.
به تجلی این مقام (مقام رضوان) دقت کنید: امام حسین(ع) در قتلگاه: الهی رضاً بقضائِک، تسلیماً لأمرک، لا معبودَ سِواک! و حضرت زینب(س) بعد از آن همه مصیبت و بلا: و ما رأیتُ الا جَمیلاً!
ولا تَجْعَل للشّیْطان فیهِ علیّ سَبیلاً- تسلط شیطان بر انسان
خدایا کاری کن که شیطان بر من راه پیدا نکرده، نفوذ نکند و مسلط نشود.
دقت کنید شیطان برای راه پیدا کردن، نفوذ، گمراهی و تسلط بر انسان قسم خورده، فَبِعِزَّتِكَ لَأُغْوِيَنَّهُمْ أَجْمَعِينَ، (ص/82) پس شیطان دست بردار نیست؛ إِلَّا عِبَادَكَ مِنْهُمُ الْمُخْلَصِين، (ص/83) بنده مخلَص، رهیده از بند و چنگ شیطان است.
إِنَّ عِبَادِي لَيْسَ لَكَ عَلَيْهِمْ سُلْطَانٌ، (حجر/42) به شرطی که انسان جزو عبادی باشد و الا، إِلَّا مَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْغَاوِينَ، (حجر/42).
و إِنَّمَا سُلْطَانُهُ عَلَى الَّذِينَ يَتَوَلَّوْنَهُ وَالَّذِينَ هُمْ بِهِ مُشْرِكُونَ، (نحل/100)
راه مبارزه با شیطان، در یک جمله، انجام واجبات و ترک محرمات است.
واجْعَلِ الجَنّةِ لی منْزِلاً ومَقیلاً- بهشت و مقامات آن
بهشت را منزل من، محل آسایش من و آرامشگاه (محل آرامش) من قرار بده.
درخواست ورود و دخول به بهشت، بطوری که منزل و مقیل من باشد، یعنی لذت موقت نه، بلکه خلود، جاودانگی و ماندگاری که در آن در آسایش و آرامش باشم؛ چون بهشت و جهنم دخول و خلود دارد و آنچه مهم است خلود و جاودانگی در بهشت است؛ و جهنم نیز مهم به همان مقدار، وَإِنْ مِنْكُمْ إِلَّا وَارِدُهَا، (مریم/71) باشد و لاغیر.
اگر انسان خودش باشد و خودش، بدون دلیل و وسیله، هرگز روی خوش را نمی بیند و جهنم قطعی و بهشت آرزوی دست نیافتنی خواهد بود، چون اعمال ما به اندازه بال مگسی ارزش ندارد؛ چه رسد به اینذکه تقدیم خدا و جبران نعمت ها باشد. لذا شایستگی بهشت ایجاد نمی شود الا به لطف پروردگار و شفاعت اهل بیت(ع) که دلیل و راهنمای ما هستند.
صفحات: 1· 2
