ریاکار کسی است که ایمان به خدا و آخرت ندارد و همنشین شیطان می باشد.. (وَالَّذِينَ يُنْفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ رِئَاءَ النَّاسِ وَلَا يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَلَا بِالْيَوْمِ الْآخِرِ وَمَنْ يَكُنِ الشَّيْطَانُ لَهُ قَرِينًا فَسَاءَ قَرِينًا، نساء/38) لذا احسان کننده برای جلب رضایت دیگران، خسر الدنیا والاخرۀ است؛ چون در دنیا مالش از بین رفته و در آخرت هم، خدا و پاداش را از دست می دهد.
این که از خدا می خواهیم حَبّبْ الیّ؛ به این دلیل است که چون انسان معمولا حب ذات و نفس دارد؛ پس حب و احسان نسبت به دیگران، نیاز به ایثار، فداکاری دارد.
انسان درصورت گذشتن از بخل، حرص و حب خویش، به مقام رستگاری می رسد. (لَنْ تَنَالُوا الْبِرَّ حَتَّى تُنْفِقُوا، آل عمران/92)
پس معنای این فراز از دعا می شود: خدایا احسان به غیر را محبوب من گردان؛ چون الف) انسان از حب نفس و غیره بیرون می آید. ب) انسان محسن، محبوب خدا می شود.(والله یحب المحسنین (آل عمران/134)
وكَرّهْ الیّ فیهِ الفُسوقَ والعِصْیانَ – اصرار بر گناه
اگر انسان از فسق و عصیان کراهت داشته باشد، محبوب خداوند و هدایت یافته است. (كَرَّهَ إِلَيْكُمُ الْكُفْرَ وَالْفُسُوقَ وَالْعِصْيَانَ أُولَئِكَ هُمُ الرَّاشِدُونَ، حجرات/7) ولی اگر فسق و عصیان را دوست داشته باشد و لذت ببرد، به سختی می تواند آن را ترک کند.
حَرّمْ علیّ فیهِ السّخَطَ والنّیرانَ
اگر خداوند غضب کند، نیران و عذاب می آید و از آنجایی که خداوند شدیدالعقاب است (وَاللَّهُ شَدِيدُ الْعِقَابِ، آل عمران/11) سخط و عذاب، ترس دارد.
نیران یکی از عذاب های جهنم است. (يَطُوفُونَ بَيْنَهَا وَبَيْنَ حَمِيمٍ آنٍ، الرحمن/44)
چه کسانی از آتش جهنم در امانند؟ شکرگزاران نعمت های پروردگار و … (مَا يَفْعَلُ اللَّهُ بِعَذَابِكُمْ إِنْ شَكَرْتُمْ وَآمَنْتُمْ وَكَانَ اللَّهُ شَاكِرًا عَلِيمًا، نساء/147)
صفحات: 1· 2
