نوافل و مستحبات قطعا هدیه خالص تر است؛ چرا که واجبات را ممکن است از روی ترس انجام دهیم، به دلیل این که ترک واجبات عقاب دارد؛ اما انجام نوافل با طیب خاطر و از سر اخلاص است؛ لذا هرچه هدیه با اخلاص تر باشد، عطای خداوند هم نامحدود خواهد بود.

یک خصوصیت دیگری که عطیه و هدیه الهی دارد این است که علاوه بر دادن هدیه فراوان به بنده، بیش از حد برای او ارزش قائل می شود که در فراز دوم دعا آمده است.
واكْرِمْنی فیهِ بإحْضارِ المَسائِلِ
وظایف و مسئولیت ها، یک واقعیتی است که اتفاق می افتد.
تمام شخصیت های معنوی و روحانی، علما و مراجع، ابهت و محبوبیت آنها از همین باب است که علاوه بر پاداش خداوند این مقام را هم به آنها داده است.
وقَرّبِ فیهِ وسیلتی الیكَ من بینِ الوسائل
قرب به خدا، یعنی نزدیک شده به او و کم کردن فاصله بین خود و خدا
حب دنیا و مافیها، بین انسان و خدا فاصله می اندازد، و تقرب یعنی پشت سر گذاشت اینها و نزدیک شدن به خدا.
در درجه اول انجام واجبات و ترک محرمات و در مرحله بعدی انجام نوافل و مستحبات، وسیله تقرب به خدا هستند.
نوافل خیلی زود و سریع انسان را به خدا نزدیک می کنند

صفحات: 1· 2