بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ
يُثَبِّتُ اللَّهُ الَّذينَ آمَنُوا بِالْقَوْلِ الثَّابِتِ فِي الْحَياةِ الدُّنْيا وَ فِي الْآخِرَةِ (إبراهيم : 27 )
حضور ملت غیور، سرافراز و ریشه دار ایران اسلامی در پای صندوقهای رای در 29 اردیبهشت 1396، تیری سهم گین بر سینه استکبار و سرب گداخته بر چشم فتنه های داخلی و خارجی و لبیکی صادقانه و بصیرانه بر ندای رهبر فرزانه و ربّانی حضرت امام خامنه ای (مدظله العالی) در خلق حماسه سیاسی است؛ که این حماسه، موجب انسجام همه طوایف و ادیان در قلمرو حکومت اسلامی و باعث استحکام پایه های نظام اسلامی بر محور ولایت مطلقه فقیه و زنگ بیدار باش و خود باوری برای امت اسلامی در سراسر گیتی می گردد.
حوزه علمیه خواهران استان مازندران همراه با ملت بیدار ایران اسلامی، همانند گذشته مصمم و استوار، با شرکت پرشکوه و انتخاب کاندیدای اصلح، عزم و اراده امت اسلامی را به نمایش گذاشته و افتخار دیگری را رقم خواهد زد؛ همچنین با لبیک به رهنمودهای مقام معظم رهبری در خصوص اهمیت انتخابات، با حضور حماسی خویش، مشتی محکم بر دهان دشمنان عزت و اقتدار ایران اسلامی زده و مانند همیشه نقشه ها و توطئه های استکباری آنان را خنثی خواهد نمود.

    
نام هاى امام
امام باقر عليه السلام ـ در پاسخ به پرسش ثمالى از علت نامگذارى آن حضرت به قائم ـ فرمود :
لَمّا قُتِلَ جَدّي الحسينُ صلَّى اللّه ُ علَيهِ ضَجّتِ المَلائكةُ إلَى اللّه ِ عزّ و جلّ بالبُكاءِ و النَّحيبِ ، و قالُوا : إلهَنا و سيّدنَا، أ تَغْفُلُ عَمَّن قَتلَ صَفْوتَكَ و ابنَ صَفْوتِكَ ، و خِيَرتَكَ مِن خَلْقِكَ ؟!
فأوحَى اللّه ُ عزّ و جلّ إلَيهِم : قَرّوا مَلائكتي ، فَوَ عِزّتي و جلالي لَأنتقِمَنَّ مِنهُم و لو بعدَ حينٍ. ثُمّ كَشفَ اللّه ُ عزّ و جلّ عَنِ الأئمّةِ مِن وُلدِ الحسينِ عليه السلام للملائكةِ ، فسُرَّتِ الملائكةُ بذلكَ ، فإذا أحدُهُم قائمٌ يُصلّي ، فقالَ اللّه ُ عزّ و جلّ : بذلكَ القائمِ أنتَقِمُ مِنهُم .
چون جدّم حسين عليه السلام كشته شد فرشتگان با گريه و فغان به درگاه خداوند عزّ و جلّ فرياد برآوردند كه: اى خداى و سرور ما! آيا از كسانى كه برگزيده تو و فرزند برگزيده تو و بهترين آفريده تو را مى كشند چشم مى پوشى؟خداوند عزّ و جلّ به آنان وحى فرمود كه : فرشتگان من ! آرام گيريد ؛ به عزّت و جلالم سوگند از آنان انتقام خواهم گرفت گر چه به طول انجامد. آن گاه خداوند عزّ و جلّ امامانِ نسل حسين عليه السلام را به فرشتگان نشان داد و فرشتگان بدان شادمان گشتند. در ميان آنان يكى ايستاده بود و نماز مى خواند. خداوند فرمود: با اين قائم (ايستاده) از آنان انتقام مى كشم!
امام باقر عليه السلام ـ درباره آيه «هر كه به ستم كشته شود به ولىّ او قدرتى داده ايم ••• همانا او پيروزمند است» ـ فرمود :
سمَّى اللّه ُ المهديَّ المنصورَ ، كما سمَّى أحمدَ و محمّد و محمود ، و كما سَمّى عيسَى المسيحَ عليه السلام .
خداوند مهدى را «منصور (پيروزمند)» ناميد، همچنان كه[پيامبر را] احمد و محمّد و محمود ناميد و همچنان كه عيسى را مسيح نامگذارى كرد.
امام صادق عليه السلام ـ آن گاه كه از علت نامگذارى قائم به مهدى پرسيده شد ـ فرمود :
لِأنّه يَهدي إلى كلِّ أمرٍ خَفيٍّ . چون او به هر امر نهانى رهنمون مى شود.
تصريح به امامت آن حضرت
امام عسكرى عليه السلام ـ در پاسخ به پرسش از حجّت و امام بعد از ايشان ـ فرمود :
ابْنِي محمّدٌ ، و هُو الإمامُ و الحُجّةُ بَعدي ، مَن ماتَ و لَم يَعرفْهُ ماتَ مِيتةً جاهليّةً . أمَا إنّ لَه غَيبةً يَحارُ فيها الجاهلونَ ، و يَهْلِكُ فيها المُبطِلونَ ، و يَكْذِبُ فيها الوَقّاتونَ ، ثُمّ يَخرُجُ فكَأنّي أنظُرُ إلَى الأعْلامِ البِيضِ تَخْفِقُ فوقَ رأسِهِ بِنَجفِ الكوفةِ
فرزندم محمّد ، اوست امام و حجّت پس از من. هر كه بميرد و او را نشناسد به مرگ جاهلى مرده است. بدانيد كه او را غيبتى است كه پس از آن ، ظهور مى كند؛ غيبتى كه جاهلان در آن سرگشته مى شوند و باطل گرايان به نابودى مى افتند و كسانى به دروغ [براى ظهور او ]زمان تعيين مى كنند. گويى پرچمهاى سفيدى را مى بينم كه در نجفِ كوفه بر فراز سر او در اهتزازند.
بشارت به امام مهدى عليه السلام
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :
أبْشِري يا فاطمةُ ، فإنّ المهديَّ منكِ .
بشارت باد تو را اى فاطمه كه مهدى از توست.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :
أبشِروا بالمهديِّ ، رجُلٍ مِن قريشٍ مِن عِترتي ، يخرُجُ فِي اخْتِلافٍ من النّاسِ و زَلْزالٍ ، فيَمْلأُ الأرضَ قِسْطا و عَدلاً كما مُلِئتْ ظُلما و جَورا
شما را بشارت باد به مهدى، مردى قرشى از خاندان من، در روزگارى كه مردم گرفتار اختلاف و تزلزل هستند قيام مى كند و زمين را همچنان كه
از جور و ستم پر شده، از عدل و داد آكنده مى سازد.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :
المهديُّ رجُلٌ مِن وُلْدي ، وجهُهُ كالكَوكبِ الدُّرّيِّ .
مهدى مردى از فرزندان من است و چهره اش چون ستاره درخشان.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :
يَلي رجُلٌ مِن أهلِ بيتي يُواطِئُ اسمُه اسمِي، لَو لَم يَبْقَ مِن الدُّنيا إلاّ يَومٌ لَطوَّلَ اللّه ُ ذلكَ اليومَ حتّى يَليَ .
مردى از خاندان من حكومت خواهد كرد كه نامش با نام من يكى است . اگر از دنيا جز يك روز نمانده باشد خداوند آن روز را دراز مى گرداند تا او حكومت را به دست گيرد
امام على عليه السلام :
المهديُّ رجُلٌ مِنّا مِن وُلدِ فاطمةَ: مهدى، مردى از ماست، از نسل فاطمه.
امام على عليه السلام :
بمَهديِّنا تُقطَعُ الحُجَجُ ، فهُو خاتِمُ الأئمّةِ ، و مُنْقِذُ الاُمّةِ ، و مُنْتَهَى النُّورِ .
با مهدىِ ما، حجّت ها تمام مى شود. او پايان بخش امامان و نجات بخش امّت و نور آخرين است.
امام باقر عليه السلام :
فإذا خَرجَ أسْندَ ظَهْرَهُ إلَى الكعبةِ،و اجْتَمعَ إليه ثلاثُ مائةٍ و ثلاثةَ عَشَرَ رجُلاً، فأوّلُ ما يَنطِقُ بهِ هذهِ الآيةُ: «بَقِيّةُ اللّه ِ خيرٌ لكم إنْ كُنتم مؤمنين»(هود،86) ثُمّ يقولُ : أنا بَقِيّةُ اللّه ِ و حُجّتُهُ و خليفتُهُ علَيكُم ، فلا يُسَلِّمُ إلَيهِ مُسَلِّمٌ إلاّ قالَ : السّلامُ عليكَ يا بَقِيّةَ اللّه ِ في أرضِهِ
هرگاه قيام كند به كعبه تكيه مى دهد و سيصد و سيزده مرد بر گردش حلقه مى زنند . نخستين سخنى كه مى گويد اين آيه است : «بقيّة اللّه براى شما بهتر است اگر ايمان داشته باشيد» . آن گاه مى فرمايد : من بقيّة اللّه هستم و حجّت و جانشين خدا بر شما . هيچ درود فرستنده اى به او درود نمى فرستد مگر چنين : درود بر تو اى باقيمانده خدا در زمين او .
مهدى عليه السلام ، بقيّة اللّه در زمين است

ادامه »

حضرت علی علیه السلام با غلامش (قنبر) برای خرید پیراهن وارد بازار کوفه شدند و به مرد پیراهن فروش فرمودند: دو پیراهن لازم دارم. مرد عرض کرد: یا امیر المؤمنین علیه السلام! هر نوعی پیراهنی بخواهید من دارم.
همین که حضرت فهمید این شخص او را می شناسد از او گذشت و به جوان لباس فروش دیگری رسیدند که سرگرم خرید و فروش بود و از او دو پیراهن یکی به سه درهم و دیگری را به دو درهم خریدند.
سپس به قنبر فرمودند: پیراهن سه درهمی را تو بپوش!
قنبر عرض کرد: سرورم! پیراهن سه درهمی بر اندام شما سزاوارتر است؛ زیرا شما به منبر می روید و مردم را موعظه می کنید. لباس وزین بر اندام خطیب، زیباتر است.
حضرت فرمودند: قنبر! تو جوانی و جوانی، شکوه و آراستگی می طلبد؛ از طرفی، من از پروردگارم حیا می کنم که خود را بر تو در لباس، برتری دهم؛ زیرا از پیامبر اکرم (صلی الله علیه و اله) شنیدم که فرمودند: از آنچه می پوشید به آن ها (غلامان و خدمتگذاران) بپوشانید و از آنچه می خورید به آنان بخورانید.
حضرت علی (علیه السلام) پیراهن دو درهمی را پوشیدند، آستین آن از دست ایشان بلندتر بود، پس مقدار زیادی از آن را بريدند و دستور دادند برای نیازمندان کلاه درست کنند.
جوان عرض کرد: اجازه فرمایید سر آستین پاره را بدوزم.
امام فرمود: بگذار همچنان بماند، گذشت عمر سریع تر از آراستن لباس است.
منبع:
*گفتار فلسفی، جوان از دیدگاه عقل و احساسات، ص ۴۳

                                                                                              
ابوالفرج اصفهانی از مغیره روایت کرد: روزی معاویه بن ابی سفیان به اطرافیان و هم نشینان خود گفت: به نظر شما سزاوارترین و شایسته ترین فرد امت به امر خلافت کیست؟ اطرافیان گفتند: جز تو کسی را سزاوارتر به امر خلافت نمی شناسیم! معاویه گفت: این چنین نیست. بلکه سزاوارترین فرد برای خلافت، علی بن الحسین(ع)است که جدّش رسول خدا(صلی الله علیه و آله) می باشد و در وی شجاعت و دلیری بنی هاشم، سخاوت بنی امیه و فخر و فخامت ثقیف تبلور یافته است.
نقل است: روزی علی اکبر(عليه السلام) به نزد والی مدینه رفته و از طرف پدر بزرگوارشان پیغامی را خطاب به او می برد، در آخر والی مدینه از علی اکبرسئوال کرد نام تو چیست؟ فرمود: علی، سؤال نمود: نام برادرت؟ فرمود: علی، آن شخص عصبانی شد، و چند بار گفت: علی، علی، علی، « ما یُریدُ اَبُوک؟ » پدرت چه می خواهد، همه اش نام فرزندان را علی می گذارد، این پیغام را علی اکبر(عليه السلام) نزد اباعبدالله الحسین (عليه السلام) برد، ایشان فرمود : والله اگر پروردگار، دهها فرزند پسر به من عنایت کند، نام همه ی آنها را علی می گذارم و اگر دهها فرزند دختر به من عطا نماید، نام همه ی آنها را نیز فاطمه می گذارم.
*منبع: الارشاد، ص ۴۵۸