ابوالفرج اصفهانی از مغیره روایت کرد: روزی معاویه بن ابی سفیان به اطرافیان و هم نشینان خود گفت: به نظر شما سزاوارترین و شایسته ترین فرد امت به امر خلافت کیست؟ اطرافیان گفتند: جز تو کسی را سزاوارتر به امر خلافت نمی شناسیم! معاویه گفت: این چنین نیست. بلکه سزاوارترین فرد برای خلافت، علی بن الحسین(ع)است که جدّش رسول خدا(صلی الله علیه و آله) می باشد و در وی شجاعت و دلیری بنی هاشم، سخاوت بنی امیه و فخر و فخامت ثقیف تبلور یافته است.
نقل است: روزی علی اکبر(عليه السلام) به نزد والی مدینه رفته و از طرف پدر بزرگوارشان پیغامی را خطاب به او می برد، در آخر والی مدینه از علی اکبرسئوال کرد نام تو چیست؟ فرمود: علی، سؤال نمود: نام برادرت؟ فرمود: علی، آن شخص عصبانی شد، و چند بار گفت: علی، علی، علی، « ما یُریدُ اَبُوک؟ » پدرت چه می خواهد، همه اش نام فرزندان را علی می گذارد، این پیغام را علی اکبر(عليه السلام) نزد اباعبدالله الحسین (عليه السلام) برد، ایشان فرمود : والله اگر پروردگار، دهها فرزند پسر به من عنایت کند، نام همه ی آنها را علی می گذارم و اگر دهها فرزند دختر به من عطا نماید، نام همه ی آنها را نیز فاطمه می گذارم.
*منبع: الارشاد، ص ۴۵۸