ای عمه بیا تا که غریبانه بگرییم رو از وطن و خانه، به ویرانه بگرییم
                                  پژمرد گل روی تو از تابش خورشید در سایه نشینیم و به جانانه بگرییم
لبریز شرای عمه دگر کاسه صبرم بر حال تو و این دل ویرانه بگرییم
                                                          نومید ز دیدار پدر گشته دل من بنشین به کنارم، پریشانه بگرییم
گردیم چو پروانه به گرد سر معشوق چون شمع در این گوشه کاشانه بگرییم
                                                          این عقده مرا می کشد ای عمه پیش نظر مردم بیگانه بگریی

13 آبان ماه که در تقویم رسمی کشور به عنوان “روز ملی مبارزه با استکبار جهانی” نامگذاری شده است، فرصت ارزشمندی برای تبیین چرایی این اقدام و بازخوانی و تبیین حوادث و رخدادهای مهم و تعیین کننده‌ای بشمار می‌رود که در سه مقطع زمانی متفاوت، عرصه‌هایی از مصاف ملت ایران با امریکای سلطه گر و جنایتکار طی پنج دهه اخیر را عرضه می‌کند.
رخدادهای سرنوشت‌ساز و آموزنده 13 آبان ماه در سال‌های 1343، 1357 و 1358 هر یک، سرفصل نوینی از تاریخ مبارزه و رویارویی ملت ایران برابر استکبار جهانی به سرکردگی آمریکایی جنایتکار به شماره رفته و نشان می‌دهد، هیچ قدرت مادی مجهز و بزرگ هرگز قادر نخواهد بود اراده خود را به ملت مؤمن، انقلابی و عاشورایی ایران اسلامی تحمیل کند.
شجاعت، فداکاری و روحیه حماسی و شهادت‌طلبانه فرزندان عاشورایی حضرت امام خمینی (قدس الله نفسه الزکیه) در هر یک از سه حادثه تاریخ‌ساز سیزدهم آبان ماه ، در عرصه‌ی اعتراض به لایحه ننگین کاپیتولاسیون، تظاهرات علیه رژیم سفاک پهلویوشهادت بسیاری از دانش آموزان و دانشجویان انقلابی و تسخیر لانه جاسوسی آمریکا، حقیقتی است که تا ابد می‌درخشد و هدایت‌گر نسل‌های این سرزمین در عبور از گذرگاه‌های حساس تاریخی خواهد بود.
آمریکا همچنان شیطان بزرگ و دشمن شماره یک انقلاب و نظام جمهوری اسلامی است و بنا برفرموده مقام معظم رهبری: اهداف آمریکا در قبال ایران تغییر نکرده است؛ لذا ملت انقلابی ایران با الهام از درس‌های بزرگ قیام عاشورا، وصایای جاودانه امام راحل (قدس سره الشریف) و منویات حکیمانه و هوشمندانه مقام عظمای ولایت حضرت امام خامنه‌ای عزیز (مدظله‌العالی) به عنوان نقشه راه و قطب‌نمای حرکت خود، هیچ‌گاه اجازه نخواهد داد عزت و استقلال میهن اسلامی در گزند اراده دشمن گرفتار و مورد تهدید و آسیب قرار گیرد چرا که ملت بیدار و انقلابی ، درس مقاومت و ذلت‌ناپذیری در برابر جبهه سلطه و استکبار را از سرور و سالار شهیدان و عاشورای حسینی فرا گرفته اند .
شعار راهبردی «مرگ بر امریکا» همچنان تابلوی وحدت و اراده ملی ملت غیور و انقلابی در عرصه‌ استکبارستیزی و نشانه‌ بارز انزجار همگانی از استکبار جهانی است که فراگیر شدن شعار “مرگ بر امریکا” در سطوح ملی، منطقه‌ای و جهانی که از مظاهر اصلی “قدرت ملی” و “عمق استراتژیک جمهوری اسلامی” بشمار می‌رود، محصول عملکرد انقلابی و غیرمحافظه کارانه‌ ملت ایران در مبارزه با نظام سلطه و استکبار و نماد آن یعنی امریکای شرور و جنگ افروز بوده و همواره سیاست‌های ظالمانه دولت مستکبر، غیرقابل اعتماد و عهد شکن ایالات متحده در قبال جامعه‌ بشری از جمله ایران اسلامی را به گونه‌ای الهام بخش و عبرت آموز یادآوری می‌کند.
در شرایط کنونی که شیطان بزرگ یعنی آمریکای پلید دست از خوی استکبار گرایی و سفاکانه خود برنداشته و همچنان چشم انتظار تسلط بر کشورهای اسلامی است و خواب ورود و دخالت در امور ایران عزیز را می بیند ودر جای جای جهان بویژه کشورهای مسلمان مانند عراق ، سوریه ، یمن ، نیجریه و …. خود یا ایادی خبیث و جائرش به میدان آمده و از کشتن زنان و کودکان معصوم هم ابایی ندارند ، ملت مسلملن ایران زنان و مردان انقلابی مخصوصا دانش آموزان و دانشجویان بیدار و همیشه در صحنه سیزدهم آبانماه 95 را با شکوه تر از همیشه برگزار میکنند و با مشتهای گره کرده یکبار دیگر ندای حماسی مرگ بر آمریکا را سر میدهند.
مرکز مدیریت حوزه های علمیه خواهران ضمن پاسداشت یاد و خاطره حضرت امام (رحمت الله علیه)، حماسه آفرینی‌ها و فداکاری‌های شهیدان انقلاب اسلامی و آحاد ملت ایران در عرصه‌های نبرد با امریکا و اردوگاه استکبار جهانی و تأکید بر فصل الخطاب بودن منویات و مواضع مقام معظم رهبری حضرت آیت الله العظمی امام خامنه‌ای (مدظله العالی) در عرصه‌های گوناگون برای همگان از اقشار و آحاد مختلف ملت انقلابی و ولایی ایران اسلامی بویژه خواهران طلبه ، برای حضور پرشور، معنوی و گسترده در راهپیمایی سراسری 13 آبان ماه 1395 و طنین‌انداز کردن شعارهای “هیهات مناالذله” ،"مرگ بر آمریکا” و نمایش سازش‌ناپذیری خود در برابر دشمن تأکید می کند: ملت بزرگواری که انقلاب اسلامی خود را براساس راهبردهای عاشورای حسینی باور داشته و برای پاسداری از آن شهیدان فراوانی تقدیم کرده است، همچنان پیوند خود را با عاشورا و کربلا حفظ و به تأسی از مولا و رهبر سازش‌ناپذیر خود حضرت آیت الله العظمی امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی) در برابر نظام سلطه خواهد ایستاد.

والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته

ماه صفر که بنا به روایتی ، روز اول آن روز واردشدن کاروان اسرای کربلا به شام است و حوادث تلخ دیگری از جمله شهادت دختر سه ساله امام حسین (علیه السلام)، رحلت جانگداز پیامبر اکرم (صلی الله علیه واله) در روز 28 این ماه، واقع شده و پایان ماه نیز مصادف با شهادت هشتمین پیشوای شیعیان امام رضا (علیه السلام) می باشد.
چرا صفر را صفر نامیده اند؟
در نامگذاری این ماه، دو وجه ذکر کرده ‏اند:
1. از «صُفْرَة (زردی)» گرفته شده؛ زیرا زمان انتخاب نام، مقارن فصل پاییز و زردی برگ درختان بوده است.
2. از «صِفْر (خالی)» گرفته شده؛ زیرا مردم پس از پایان ماه‏های حرام، رهسپار جنگ می‏ شدند و شهرها خالی می‏ شد.
*از پیامبر اکرم (صلی الله علیه واله) درباره ماه صفر، چنین نقل شده است:
هر کس خبر تمام شدن این ماه را به من دهد، بشارت بهشت را به او می‏دهم.
برخی اعمال ماه صفر
1. در این ماه، به دادن صدقه اهتمام بیشتری شود
پیامبر اکرم (صلی الله علیه واله) در باب صدقه دادن می فرمایند : ” لبخند تو بر روی برادرت صدقه است ، امر به معروف و نهی از منکر کردنت صدقه است ، رهنمایی کسی که راه را گم کرده صدقه است و دور کردن سنگ و خا ر و استخوان از راه صدقه است.
2. اگر کسی خواهد محفوظ بماند از بلاهای نازله در این ماه، در هر روز ده مرتبه بخواند این دعایی را که «محدث فیض» ، در «خلاصة الاذکار» ذکر فرمود، برای ایمنی از بلاها، دعای زیر هر روز ده مرتبه خوانده شود:
یا شَدیدَ الْقُوی‏ وَیا شَدیدَ الْمِحالِ یا عَزیزُ یا عَزیزُ یا عَزیزُ ذَلَّتْ بِعَظَمَتِکَ جَمیعُ خَلْقِکَ فَاکْفِنی‏ شَرَّ خَلْقِکَ یا مُحْسِنُ یا مُجْمِلُ یا مُنْعِمُ یا مُفْضِلُ یا لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ سُبْحانَکَ اِنّی‏ کُنْتُ مِنَ الظَّالِمینَ فَاسْتَجَبْنا لَهُ وَنَجَّیْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَکَذلِکَ نُنْجِی الْمُؤْمِنینَ وَصَلَّی اللَّهُ عَلی‏ مُحَمَّدٍ وَ الِهِ‏ الطَّیِّبینَ الطَّاهِرینَ! (مفاتیح الجنان)
“ای سخت نیرو، و ای سختگیر! ای عزیز، ای عزیز، ای عزیز! خوارند از بزرگی‏ات همه خلقت. پس کفایت کن از من شرّ خلق خودت را، ای احسان بخش! ای نیکوکار! ای نعمت بخش! ای عطا دِه! ای که معبودی جز تو نیست! منزّهی تو! به راستی من از ظالمانم. اجابت کردیم برایش و نجاتش دادیم از غمّ و همچنین نجات دهیم مؤمنان را، و رحمت کند خدا بر محمّد و آل پاک و پاکیزه‏اش!
3. «سیّد بن طاووس» نقل کرده است: در روز سوم ماه صفر، دو رکعت نماز بخوان که در رکعت اوّل سوره «حمد» و سوره «انّا فتحنا» (فتح) و در رکعت دوم سوره «حمد» و سوره «توحید» قرائت شود و پس از سلام نماز، صد بار صلوات بفرست و صد بار آل ابى سفیان را لعنت کن و صد مرتبه استغفار نما و آنگاه حاجت خویش را از خداوند بخواه. (ان شاء اللّه به هدف اجابت مى رسد).

صفحات: 1· 2

پاسخ اجمالی - تفصیلی

نکته اول اینکه همان طور که در پاسخ سوال قبلی بیان کردیم مجدد یاد آور شویم گریه انواع و اقسام مختلف دارد و هر گریه و اشکی نشان از غم و اندوه ندار د و منفی و نابهنجار نیست. اگر غم و گریه با علائمی مثل افول سلامتی، کناره گیری اجتماعی ، احساس بی ارزشی، احساس گناه، ایده خودکشی، بیش فعالی بدون هدف، طولانی بودن نشانه های غم و بروز و ظهور نشانگان به طور ناگهانی همراه باشد، بیمارگونه و مرض و منفی تلقی می شود. و متقابلا هر خنده ای هنجار نیست و شادی با خنده متفاوت است.

دوم اینکه بحث شهادت از دو جنبه قابل بررسی است؛ یکی جنبه ی فردی و دیگری جنبه ی اجتماعی. شهادت امام حسین علیه السلام برای خود ایشان یک ارتقا است، عالی ترین حد تکامل است و جشن و شادمانی نیز دارد. اما از نظر اجتماعی، عکس العملی که مردم جامعه در مورد شهید نشان می دهند فقط به خود شهید تعلق ندارد. یعنی فقط نباید به این نکته توجه شود که برای شخص شهید موفقیت و یا شکستی رخ داده است یا نه؟! عکس العمل جامعه مربوط است به اینکه مردم جامعه نسبت به شهید چه موضعی داشته باشند و نسبت به جبهه ی مخالف شهید چه موضعی داشته باشند. اگر به شهادت یک بعدی نگاه کنیم پس باید بپذیریم قاتلی که ایشان را به درجه شهادت رسانده ، باعث شادمانی عده ای به خاطر رسیدن ایشان به مرتبه والا شده و شایسته عقاب نیست!!! مغلطه این سوال، نگاه تک بعدی به واقعه عاشوراست!

سوم اینکه اگر بحث گریه بر امام حسین علیه السلام بحثی جدید و ساخته اجتماع و مردم این زمان بود شاید جای این سوال وجود داشت اما بالعکس اشک بر سید الشهدا علیه السلام یک بحث ریشه دار است و از سنت های مشهور ائمه اطهار(علیهم السلام) . ائمه اطهار علیهم السلام - که در مقام حق الیقین بودند و هیچ غیبی از آنان پوشیده نبود_ علاوه بر توصیه به گریه بر ابا عبدالله ،خود نیز بر این واقعه می گریستند و مجالس سوگواری برپا داشته و به دیگران نیز توصیه می کردند . و شواهد و مستندات در این زمینه بس فراوان؛ از جمله در زیارت ناحیه مقدسه امام زمان علیه السلام می فرمایند: «من هر صبح و شب بر جدم حسین علیه السلام اشک میریزم و اگر اشکم تمام شود خون گریه می کنم ». آیا آنان از حکمت ها وباطن ماجرای کربلا بی اطلاع بودند؟ به نظر می رسد گریه برابا عبدالله علیه السلام، حکمت های دیگری نیز دارد ، که امامان این گونه آن را به پیروان خود آموزش می دادند .بنابراین جا دارد اینگونه از خود سوال کنیم وقتی معصوم علیه السلام و عظیم ترین و کاملترین شخصیت عالم برای چنین مصیبتی گریه می کنند چرا ما این چنین نکنیم ؟علت این تاکیدات چیست؟ این گریه و اشک چه نوع اشکی است؟

چهارم اینکه این است که بدانیم ما چرا برای امام حسین(علیه اسلام) گریه می‌کنیم و پرچم عزای او را بالا می‌بریم؟ شاید همه بگویند به خاطر قداست امام(علیه السلام) است؛ این بخشی از فلسفه عزاداری است و لازم است و جای بحث ندارد ولی فلسفه مهم دیگر این است که باید این کربلا بماند. اگر ما از این کربلا بهره هدف، فرهنگ و بصیرت نداشته باشیم، فقط گریه‌کن خوبی بوده‌ایم، فقط ثواب برده‌ایم. ولی وقتی از فرهنگ برآمده از کربلا، از بصیرت اباعبدالله(علیه السلام) و از فلسفه عاشورا بهره می‌بریم راه را پیدا و درست عمل می‌کنیم. ( پاسخ سوالات قسمت قبل توجه به همین نکته است.)

پنجم اینکه به این فکرکنیم چه کسی از این گریه سود می برد؟ امام حسین علیه السلام؟ ما وقتی آب میخوریم برای نیاز خود ماست ….به حال چشمه فرقی نمی کند! هرچند او با سیراب کردن ، مطابق اصل ماهیت خود رفتار می کند و به ماهیت او کم و افزونی ، از طرف تشنگی و سیراب کردن ما نیست . امام حسین علیه السلام به اشک های ما نیازی ندارند بلکه این ما هستیم که با ریختن اشک میتوانیم با این محبت به اولیای خدا ، خود را در معرض محبت خدا قرار دهیم . گریه برای امام حسین لیه السلام نجات دهنده است (1).

ششم اینکه عزاداری امام حسین برکات و آثار متعددی از آمرزش گناهان تا بقای اسلام دارد (2). محروم کردن شیعیان از این برکات، انگیزه شبهه افکنان از انتشار چنین سوالات و سست کردن باورهای عاشقان حسینی است!

- حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم: آگاه باشید که خداوند برگریه کنندگان برای حسین علیه السلام, ا زروی رحمت ومهربانی درود می فرستد (قال رسول الله صلی الله علیه وآله："ألا وصلی الله علی الباکین علی الحسین_ علیه السلام _رحمةٌوشفقةٌ؛ ."[بحار الأنوار,ج۴۴,ص۳۰۴])

2- امام رضا علیه السلام: برای مثل حسین علیه السلام باید گریه کنندگان گریه کنند,چرا که گریه برآن حضرت,گناهان بزرگ را محو می کند (قال الرضا علیه السلام ："فعلی مثل الحسین علیه السلام فلیبک الباکون فإن البکاءعلیه یحط الذنوب العظام"؛.[همان,ص۲۸۴.])

3- .امام صادق علیه السلام : حقا كه (حسين عليه السلام)كسي راکه برای او گریه می کند,می بیند و به خاطر رحمت براو برایش استغفار می کند( قال الصادق علیه السلام："إنه علیه السلام لیری من یبکیه فیستغفر له رحمة له"؛.[بحار الأنوار,ج۲۵،ص۳۷۶.])

4- ای موسی!بدان که هر کسی برای حسین علیه السلام گریه کند یا بگریاند یا وانمود به گریه کردن کند,بدنش را بر آتش حرام کردم (قال الله سبحانه لموسی علیه السلام："یا موسی إعلم أنه من بکی علیه أو أبکی أو تباکی حرمت جسده علی النّار"؛.[بحار الأنوار,ج۴۴،ص۳۰۸.])

5- قال رسول الله صلی الله علیه وآله：ای فاطمه علیها السلام!هر چشمی در روز قیامت گریان است,مگر چشمی که برای مصیبت حسین علیه السلام گریه کرده باشد که به وسیله نعمت های بهشت خندان وشادمان خواهد بود. ("یا فاطمه!کل عین باکیه یوم القیامة،إلّا عين بكت علي مصاب الحسين فإنها ضاحكة مستبشرة بنعيم الجنة"؛[همان,ص۲۹۳.])

صفحات: 1· 2

قَالَ عَلِيٌّ (ع ):

مَنْ صَلَّى صَلَاةَ الْفَجْرِ ،ثُمَّ قَرَأَ قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ إِحْدَى عَشْرَةَ مَرَّةً لَمْ يَتْبَعْهُ فِي ذَلِكَ الْيَوْمِ ذَنْبٌ وَ إِنْ رَغِمَ أَنْفُ الشَّيْطَانِ

حضرت على عليه السّلام فرمود: هر كس پس از نماز صبح، يازده مرتبه سوره توحيد (قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ …) را بخواند، هيچ گناهى در آن روز به او تعلّق نمى‏گيرد، هر چند كه شيطان را خوش نيايد .1

1.ثواب الأعمال و عقاب الأعمال ص45