“اللهم اجعل لي فيه نصيبا من رحمتک الواسعه و اهدني فيه لبراهينک الساطعه و خذ بناصيتي الي مرضاتک الجامعه لمحبتک يا امل المشتاقين“
“خدايا مرا نصيبي (کامل) از رحمت واسعه خود عطا فرما و به ادله و براهين روشن خود هدايت فرما و پيشاني مرا بگير و به سوي رضا و خشنودي که جامع (هر نعمت) است سوق ده بحق دوستي و محبتت اي آرزوي مشتاقان”
1- “اللهم اجعل لي فيه نصيبا من رحمتک الواسعه؛ رحمت واسعه الهی- حیطه ی حکومت و فرمانروایی
خدا وسیع است. وسع کرسیه السموات و الارض/ له ما فی السموات و الارض.(بقره 255 ) لذا رحمت او نیز وسیع است.
خدای بزگ رحمتش هم بزرگ و بی نهایت است- رحمتی که وسعت کل شی می باشد.
فقل ربکم ذوالرحمه الواسعه /انعام 147
در دعای کمیل هم این آمده است.( اللهم انی اسئلک برحمتک التی وسعت کل شی)
رحمت وسیع، یعنی همه موجودات را دربر می گیرد؛ اعم از نباتات، جمادات، حیوانات و انسان
در انسان هم شامل مسلمان، کافر، مشرک و… می شود. چه رحمتی؟ الف) نعمت وجود. ب) نعمت سلامت ج) نعمت استفاده از نعمت د) نعمت خوردن، خوابیدن، کارکردن، دیدن، شنیدن و….
تقاضای ما از خدا چیست؟ آیا همین نعمتها را که خدا به همه داده.! نه! منظور ما رحمت مضاعف است/ رحمتی که سعادت دنیا و آخرت را فراهم کند؛ هم مادی و هم معنوی
2-اهدني فيه لبراهينک الساطعه ؛ هدایت با ادله روشن
ادله خداشناسی زیاد است؛ ابر و باد و مه و…همه دلیل و آیت اند، تمام کائنات فریاد هو الله – هو الحق می زنند در نتیجه این انسان است که خودش را به خواب می زند، به ندیدن، نشنیدن، نفهمیدن!!!
این که می گوئیم السلام علیک یا نبی الله یا رسول الله چون ائمه (علیهم السلام) براهین هدایت الی الله هستند همچنین کائنات خدا و براهین را می شناسند
در شب 19 ماه رمضان در و دیوار و محراب و… حتی حیوانات همه فهمیدند که شب آخر علی (ع) است؛ اما مردم نفهمیدند!!!
*نبوت و امامت دلیل وحدانیت و راه روشن هدایتند؛ اما ما قدرشان را نمی دانیم
حالا ما از خدا چه می خواهیم؟ هدایت را
تمامی آیات هدایت مثل “ان هذا القرآن یهدی و… همه ما را به صراط مستقیم هدایت می کنند.( والله یهدی من یشاء الی صراط مستقیم)
صراط مستقیم چیست؟
ان الله ربی و ربکم فاعبدوه، هذا صراط مستقیم(مریم آیه36) پس صراط مستقیم عبادت پروردگار است.
چه و چگونه عبادت کنیم تا به صراط مستقیم برسیم؟..ادله روشن چیست؟ الف) قرآن (ذلک الکتاب…هدی… )
ب)اهل بیت(علیهم السلام) انی تارک ….ما ان تمسکتم بهما لن تضلوا….
پس پیروی از اهل بیت(علیهم السلام) و قرآن هدایت الی صراط مستقیم است.
3-َ خُذ بِناصیَتی
خدایا مرا ببر به راهی که رضایت خودت در آن است- پس توفیق این رفتن به سمت رضای خدا هم دست پروردگار است.
مرحله بعد، جلب رضایت پروردگار است که این بسته به اعمال ما می باشد.
چرا ناصیه و پیشانی؟ چون پیشانی محل سجده است و سجده بهترین و عالی ترین حالات انسان است لذا معنا این می گردد الی مرضاتِک.
بزرگترین سعادت رضایت خداست. حالا چه زمانی خدا از بنده راضی می شود؟ زمانی که حق بندگی را ادا کند. اگر حق بندگی ادا شود همه وعده های الهی محقق می شود/ پس رضای الهی جامع ترین نعمت الهی است- یعنی خدایا مرا موفق به سجده، عبادت بنما تا رضایت جامعت را بدست آورده و همه وعده هایت محقق شود.
4- لمحبتک يا امل المشتاقين”
به محبت تو- اگر محبت 100 درجه باشد 99 درصد مخصوص خداوند و یک درصد مختص انسان می باشد و خدا صدها بار مهربانتر و بامحبت تر از والدین به انسان است.
خدایا به حق محبتت دعاها را مستجاب کن

نقشه کشی در دنیا ممنوع!
مرحوم آیت الله مجتبی تهرانی در تفسیر حدیثی از پیامبر گرامی اسلام، دنیا را فاقد اعتبار و ثبات قرار دانسته و از مردم خواسته است به جای این که برای دنیا نقشه بکشید، خود را به خدا واگذار کنید.
*متن روایات
روِيَ عَن رسولِ الله صلّي الله عليه و آله و سلّم:
الدُّنْيَا دُوَلٌ فَمَا كَانَ لَكَ أَتَاكَ عَلَى ضَعْفِكَ وَ مَا كَانَ مِنْهَا عَلَيْكَ لَمْ تَدْفَعْهُ بِقُوَّتِكَ وَ مَنِ انْقَطَعَ رَجَاؤُهُ مِمَّا فَاتَ اسْتَرَاحَ بَدَنُهُ وَ مَنْ رَضِيَ بِمَا قَسَمَهُ اللَّهُ قَرَّتْ عَيْنُهُ. بحارالانوار، جلد 74، صفحه 145
ترجمه حدیث: از رسول خدا (صلى اللَّه عليه و آله) منقول است که فرمود: دنيا متحول است و ثبات و قرار ندارد. آنچه براى تو مقرّر شده است به تو خواهد رسيد، گرچه در نهايت ضعف و ناتوان باشى؛ و آنچه كه به ضرر و زيان تو باشد باز هم به تو خواهد رسيد، گرچه در كمال قدرت و نيرومندى باشى و هرگز جلوی آن را نتوانى گرفت. هر كس اميد خود را از آنچه كه از دست رفته قطع كند، بدنش آسايش خواهد داشت و آن كس كه راضى باشد به آنچه كه خدا روزى او نموده دل و چشمش روشن خواهد شد.
شرح حدیث:
«الدُّنْيَا دُوَلٌ». حضرت در ابتدا وضع دنیا را بیان می فرمایند. دنيا در گردش است. يعني دنيا هيچ¬گاه براي هيچ‏كس ثابت نیست. دنيا هيچ ثبوت و قراري براي هيچ‏كس ندارد. اين وضع دنيا است.
«فَمَا كَانَ لَكَ أَتَاكَ عَلَى ضَعْفِكَ». آنچه خدا تقدير كرده به تو خواهد رسيد، گرچه در نهايت ضعف و ناتوانى باشى، چه بسا انسان فكر می کند از نظر امور دنيايي توان به دست آوردن فلان منفعت را ندارد، ولي چون مقدّر شده است به او خواهد رسید.
«وَ مَا كَانَ مِنْهَا عَلَيْكَ لَمْ تَدْفَعْهُ بِقُوَّتِكَ» در مواردی هم که به ضرر و زيان تو باشد، باز به تو خواهد رسيد هر چند تو در كمال قدرت و نيرومندى باشى؛ هرگز نمی توانی آنها را از خودت دفع کنی. بنابر این، تو نه مي‏تواني برای خودت ‌جلب منفعت كني و نه مي تواني از خودت دفع ضرر كني.
«وَ مَنِ انْقَطَعَ رَجَاؤُهُ مِمَّا فَاتَ اسْتَرَاحَ بَدَنُهُ». اگر انسان از چيزهايي كه دلش مي خواسته به دست بیاورد امّا ‌به دست نياورده قطع اميد كند، بدنش راحت مي شود. به عبارت ساده ‌ضعف اعصاب نمي‏گيرد! يعني در فكر اين نباش که اي كاش به دست می آوردم! ‌اي واي که فلان چیز از دستم رفت!… این افکار و خیالات، باعث فشار عصبي و ‌روحي براي تو می‏شود. اين به نفع تو است به چيزهايي كه به آن دست پيدا نكردي اميد نبندی. به دست نيامده كه نيامده! نشد كه نشد!
«وَ مَنْ رَضِيَ بِمَا قَسَمَهُ اللَّهُ قَرَّتْ عَيْنُهُ». اگر كسي به آنچه كه خدا داده است ‌خشنود باشد، چشمش روشن مي‏ شود. چون خدا داده است خوشحال هم مي شود.
* هسته مرکزی آنچه ذکر شد
هسته مركزي اين جملات چيست؟ اين است كه خيال نكن تو مي‏تواني كاري انجام بدهي. نافع خدا است، ‌ضارّ‌ هم خدا است. او است که امور را براي تو تقدير مي كند. بی جهت خودت نقشه نكش. اگر نقشه بكشي،‌ خدا به نقشه ات ضربه مي¬زند. بنابر اين، ‌تو ‌برو به وظيفه‏ات عمل كن. اين چيزها را به او واگذار كن. برو سراغ خودش كه سرنخ منافع و مضارّ به دست او است. این را بدان که تو هيچ كاره‏اي. او گفته در محدوده شرع بلند شو و به دنبال روزي برو، تو هم بگو چشم! بقيه‏اش را به او واگذار كن. نفع مال او است، دفع ضرر هم از او است. منافع را از او بخواه، ‌از او این را هم بخواه كه ضررها را از تو دفع كند.
روي خودت، ‌توانت و‌ فكرت هيچ‏وقت تكيه نكن. هنگامی هم ‌او براي تو تدبير كرد و ‌به دستت رسيد، آن را که به تو داده قبول کن، ‌خوشحال شو و راضی باشد. اگر اين رضايت باشد، آن‏ وقت يك زندگي شيرين پيدا مي‏كني؛ نه ضعف اعصاب مي گيري،‌ نه بی جهت دنبال دنیا مي دوي، بی جهت خودت را، فکرت را و بدنت را هم ناراحت نمي-كني. هم روحت راحت است هم بدنت. در آخر هم خوشحال و راضی هستی و چشمت روشن می شود.
اینها همه در صورتي است که به او اتكا كرده باشي. از او خواستی، ‌او هم به تو عطا کرده است. و ‌آنچه را هم كه به تو نداده صلاحت نبوده است. اگر اين حالت در تو باشد زندگي تو در همين نشئه دنيایت،‌ همراه با خوشي دروني و حتي خوشي بيروني خواهد بود و ناخوشي بيروني هم به سراغ تو نمی آید

بسم الله الرحمن الرحیم
اللهمّ ارْزُقنی فیهِ رحْمَةَ الأیتامِ وإطْعامِ الطّعامِ و إفْشاءِ السّلامِ و صُحْبَةِ الكِرامِ بِطَوْلِكَ یا ملجأ الآمِلین.
خدایا روزیم كن در آن ترحم بر یتیمان، و طعام نمودن بر مردمان، و افشاء سلام و مصاحبت كریمان، به فضل خودت اى پناه آرزومندان.
رحْمَةَ الأیتامِ (مهرورزی به یتیمان)
یتیم به افراد بی سر پرست گفته می شود؛ که بی سرپرست به دو گروه تقسیم می شوند: اول بی سرپرست از پدر و مادر و….
و دوم بی سرپرست از صاحب و ولی امر،
در خصوص گروه اول، خداوند پناه و سرپرست او خواهد بود برای همین در آیات و روایات و سیره اهل بیت(علیهم السلام) یتیم نوازی، عطوفت و مهربانی با ایتام و… سفارش زیاد شده و دائما تذکر، تلنگر و هشدار داده شده است که ظلم به آنها و آه یتیم بیداد می کند!(الم یجد یتیما فَاوی/ فاما الیتیم فلا تقهر/ ولا تقربوا مال الیتیم- الا بالتی هی احسن و…)
در سیره اهل بیت(علیهم السلام) هم است که به شناسایی یتیمان، رفع نیازهای آنها پرداخته و روابط حسنه با یتیمان داشته اند.
امام علی(ع) پس از ضربت خوردن : الله الله فی الایتام. فلا تُغِبّوا افواههم و لا یضیعوا بحضرتکم: خدا را خدارا درباره یتیمان. نکند آنان گاهی سیر و گاهی گرسنه بمانند و حقوقشان ضایع گردد.(کافی ج7 ص51)
در خصوص گروه دوم منظور بی سرپرست از ولی امر است که با غیبت امام زمان(عج) شیعه یتیم شد( ایتام آل محمد(ص))
وإطْعامِ الطّعامِ
دو مسئله مطرح است؛ اول غذاهای ظاهری و جسمانی است که انسان باید در اطعام دهی تبعیض قائل نشود و به فقرا، ارحام و…. اطعام و افطار دهد، که طبق روایات، هرکس در ماه مبارک رمضان افطار دهد، قدمهایش در پل صراط نمی لرزد. البته باید در اطعام دهی اعتدال داشته و از اسراف و تبذیر پرهیز نمود.
دوم غذای باطنی، معنوی و روحانی است که انسان باید توجه کند که علم، اخلاق، اعتقادات و…خود را از چه کسی دریافت می کند.
و إفْشاءِ السّلامِ(سلم و صلح و دوستی است)
منظور ارتباط با یکدیگر از طریق سلام است که اول سلام کردن و بعد بلند سلام کردن منظور است. / باید درست و صحیح سلام کرد که این سلام، تضمین امنیت و سلامت انسان است.
و صُحْبَةِ الكِرامِ
منظور همنشینی با نیکان است که رفیق خوب باید کریم، عالم، متدین و بهتر از انسان باشد؛ به خاطر تاثیر پذیری و انتقال خصلت هاست و قطعا همنشین در تربیت افراد نیز موثر است و از عوامل سقوط انسان می توان رفیق و همنشین بد را نام برد.

بسم الله الرحمن الرحیم
اللهمّ اعنّی فیهِ على صِیامِهِ و قیامِهِ و جَنّبنی فیهِ من هَفَواتِهِ وآثامِهِ و ارْزُقْنی فیهِ ذِكْرَكَ بِدوامِهِ بتوفیقِكَ یا هادیَ المُضِلّین
خدایا یارى كن مرا در این روز بر روزه گرفتن و عبـادت، و بركنارم دار در آن از بیهودگى و گناهان، و روزیم كن در آن یادت را براى همیشه، به توفیق خودت اى راهنماى گمراهان

*************
در این دعا چند خواسته انسان از خداوند متعال دارد:
* کمک خدا ، طلب کمک از خدا، همیشه در همه حال نیاز است.
* توفیق روزه، اگر توفیق نباشد، از روزه خبری نیست.
* توفیق اقامه نماز، حتماً کمک الهی نیاز است.
* دوری از هفوات و لغزش ها و گناه
* توفیق ذکر و یاد خداو دائم الذکر بودن
اگر کمک خدا نباشد ، هیچ کاری از انسان بر نمی آِید؛ چون هر کاری نیاز به توان و توفیق دارد که اولاً “لا حول و لا قوه” ، ثانیاً “و ما توفیقی الا بالله”
به اذن او برگی از درخت نمی افتد، و بدون عون و کمک او هم هیچ کاری انجام نمی شود و همه توفیق و عنایت از پروردگار است؛ بله، حتی در کارهای منفی که انسان انجام می دهد، توان و قدرتش از خداست که، جای شرم و حیا دارد که انسان با قدرت و توانی که خدا به او داده ، نافرمانی کند!!!

شرح از حجت الاسلام سید مجتبی رسولی امام جمعه محترم هچیرود چالوس

اَللّهُمَّ لا تَخْذُلْنی فیهِ لِتَعَرُّضِ مَعْصِیَتِکَ وَلاتَضْرِبْنی بِسِیاطِ نَقِمَتِکَ و َزَحْزِحْنی فیهِ مِنْ مُوجِباتِ سَخَطِکَ بِمَنِّکَ وَ اَیادیکَ یا مُنْتَهی رَغْبَةِ الرّاغِبینَ
خدایا در این ماه به خاطر دست زدن به نافرمانیت خوارم مساز، و تازیانه‌های عذابت را بر من مزن؛ و از موجبات خشمت دورم بدار؛ با منت و بخششت بر من ببخشای، ای نهایت آرزوی آرزومندان .
شرح فرازهای دعا
هر انسانی هنگامی که معصیت پروردگار را می‌نماید یقیناً با اصرار بر آن عمل و نافرمانی، موجب خواری و ضلالت خود خواهد شد، چرا که خاصیت معصیت و گناه و همچنین قطع ارتباط با خدا این است که باعث خواری انسان گردیده و خشم و غضب الهی را به دنبال دارد.
عوامل خشم الهی
1- انکار آیات الهی 2- عصیان و گناه و تعدی و تجاوز 3- قتل 4- کفر و شرک
5- کذب و دروغ 6- لجاجت در برابر حق 7- سوء ظن به خدا
8- دوستی با دشمنان خدا
در حقیقت معصیت و گناه، بی توجهی و نافرمانی و به نوعی اعلان جنگ با خداوند متعال است و قطعا در این جنگ، انسان مغلوب خواهد شد و کسی که در مقابل قدرت الهی بایستد و مقاومت کند،چیزی جز خواری و رهایی عایدش نمی شود.
البته این گونه حرف زدن و درخواست عاجزانه انسان از خداوند، حالت طلبکارانه نمی باشد؛ بلکه حالت استغفار، توبه و پشیمانی است، و نشان از ضعف و عجز انسان در برابر پروردگار دارد. زیرا خاصیت انسان نیازمندی است و در این که انسان جز خدا کسی را برای کمک ندارد، هم شکی نیست؛ چون قدرتی بالاتر از قدرت لایزال الهی وجود ندارد؛ پس انسان باید همیشه و در همه حالات از خداوند کمک بخواهد؛ و اگر کمک و نصرت الهی نباشد، انسان نابود می شود.
پس خلاصه معنای دعا این می شود که خدایا توفیقی بده تا گناه نکنم و اگر گناه کردم نادیده بگیر و بواسطه آن خوارم مکن