ماه شعبان، خیلی زودتر از آنچه که فکرش را می کردیم گذشت، تا قدم گذاشتن در ماه میمهانی پر شکوه خداوند، فرصت چندانی نداریم، برای این مهمانی بزرگ باید آماده شویم، کاش اینقدر که برای مهمانی های عادی تدارک می دیدم و برنامه ریزی می کردیم کمی هم برای مهمانی بزرگی که فرشتگان و آسمانیان مهمان زمین ما می شوند خود را می آراستیم.
برای اینکه با ظاهر و باطنی شایسته تر وارد این مهمانی بزرگ شویم چند اقدام مهم باید انجام دهیم، و از این واپسین روزهای ماه عظیم شعبان نهایت استفاده را ببریم، برای این روزها و ساعات پایانی ماه شعبان ائمه علیهم السلام، به ما هشدار داده اند که این فرصت با ارزش را راحت از دست ندهیم و تمام تلاش خود را در جهت جبران مافات بکنیم.
مهمترین کارهایی که می توانیم انجام دهیم تا با روحی آزادتر و آماده تر وارد بزم نور و رحمت شویم عبارتند از:
1- توبه، پیش از فرا رسیدن ماه رمضان
اولین قدمی که باید برداریم تا فتح بابی برای قدم های دیگر ما باشد توبه است، خیلی از ماها اصلا حس نکردیم که ماهای نورانی رجب و شعبان کی آمدند و کی رفتند، و در واقع با همه روزهای دیگر برای ما فرقی نداشتند به هوش باشیم اگر تلنگری به خودمان نزنیم ماه مبارک رمضان هم، به همین سرعت سپری خواهد شد. در حالی که ما تنها مقداری گرسنگی و تشنگی کشیده ایم و بس و بهره ای هم جز همین نبرده ایم.
توبه باعث می شود چرک و آلودگی های روحی شسته شود و این سبکی کمکمان می کند، برای رسیدن به معنویات قدم های آغازین را برداریم و از انجام عبادات و مستحبات حظ کافی ببریم.
امام على علیهالسلام فرمود: «توبه دلها را پاکمىكند و گناهان را مىشوید.» (غرر الحكم ، )1355
امام على علیهالسلام فرمود: هر كه بـاز آیـد، خدا به او بازگردد و به جوارح او و جاى جاى زمین دستور داده شود كه آبروى او را حفظ كنند و عیب هایش را بپوشانند و گناهانى كه فرشتگان حافظ اعمال برایش نوشتهاند از یاد آنان برده شود . (بحار الأنوار جلد 32ص 28)
پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: خدا رحمت كند بنده اى را كه حلالیت بطلبد از برادرى كه به آبرو یا مال او تجاوزكرده، قبل از آن كه (در قیامت) از او بازخواست كنند، آنجایى كه دینار و درهمى نباشد،در نتیجه اگر شخص كار نیكى داشته باشد از آن بردارند و اگر نداشته باشد، از گناهان مظلوم برداشته بر گناهان او بیفزایند.
2- حلالیت طلبیدن از اطرافیان
در دنیا و حیات اجتماعی ما با دیگران در ارتباطیم و در این ارتباطات ممکن است خواسته یا ناخواسته موجب رنجش و آزاردیگران شده باشیم، گاهی ممکن است از آن ها غیبت کرده باشیم، به آبرویشان لطمه زده باشیم، سرزنش ها کرده باشیم …این ها همه گناهانی است که برای روح وبال و سنگینی است چرا که ظلم ما در حق مردم با توبه پاک نمی شود و باید سعی کنیم در حد امکان رضایت اطرافیمان را جلب کنیم.
پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: خدا رحمت كند بنده اى را كه حلالیت بطلبد از برادرى كه به آبرو یا مال او تجاوزكرده، قبل از آن كه (در قیامت) از او بازخواست كنند، آنجایى كه دینار و درهمى نباشد، در نتیجه اگر شخص كار نیكى داشته باشد از آن بردارند و اگر نداشته باشد، از گناهان مظلوم برداشته بر گناهان او بیفزایند. (نهج الفصاحه، ح 1657)
آغاز ماه مبارک رمضان فرصت خوبی است برای عذر تقصیر، با تواضع و ادب از خانواده، دوستان و همکارانمان بخواهیم ما را حلال کنند.
3- نظافت منازل و مساجد
ماه مبارک رمضان فرشتگان از آسمان به زمین می آیند و گرد روزه داران می چرخند و برایشان طلب آمرزش می کنند، در مکان هایی که نجاست و ناپاکی باشد فرشتگان وارد نمی شوند. باید یک خانه تکانی کنیم که ناپاکی در لباس هایمان در خانه هایمان نباشد.
و نظافت مساجد به خاطر حضور بیشتر واجب است، باید مساجدمان را تمییز کنیم و برای پذیرایی از روزه داران و فرشتگان آماده اش کنیم.
4- روزه سه روز آخر ماه شعبان
امام صادق علیهالسلام: هر كس سه روزِ آخر شعبان را روزه بدارد و آنها را به ماه رمضان متّصل كند، خداوند براى او پاداش روزه دو ماه پیاپى را مىنویسد. ( كتاب من لا یحضره الفقیه: 2/94/1829، الخصال: 582/6)
زیاد دعا و استغفار و تلاوت قرآن داشته باش و از گناهانت به درگاه خدا توبه كن، تا در حالى ماه خدا سوى تو آید كه براى خدا خالص شده باشى. هیچ امانتى را بر عهده خویش باقى نگذار، مگر آن كه ادا كرده باشى، و هیچ كینهاى را در دلت نسبت به مومنى نگاه مدار، مگر آن كه از دل به در آورده باشى، و هیچ گناهى را كه مرتكب مىشدى، رها مكن، مگر این كه از آن، دست برداشته باشى.
از خدا پروا كن و در نهان و آشكار كارت، بر او توكّل كن؛ “و هر كس بر خدا توكّل كند، او برایش بس است. خداوند، فرمان خویش را پیش خواهد برد. به یقین، خداوند براى هر چیزى اندازهاى قرار داده است.”
و در باقىمانده این ماه، زیاد بگو: “خدایا! اگر ما را در آنچه از شعبان گذشته است، نیامرزیدهاى، پس ما را در باقیمانده آن ببخشاى!”