خانم مهربان؛ مدیر مدرسه علمیه خواهران فاطمه الزهرا(س)آمل در این نشست، بیان داشت: دین اسلام زمانی که عنایتش را شامل حال بشر کرد، گروهی به خداوند ایمان آوردند و گروهی دیگر به خداوند کفر ورزیدند.
وی گفت: زمانی که مسئله ولایت از جانب رسول خدا (ص) مطرح گردید نیز عده ای مطیع ولایت امیرالمومنین (ع) و عده ای دیگر مخالف و منافق شدند.
مدیر مدرسه خواهران آمل با اشاره به مسئله ولایت در زمان حاضر تصریح کرد: در زمان پیروزی انقلاب اسلامی ایران، اکثر افراد ولایت امام خمینی (ره) را پذیرفتند اما پس از انقلاب، کم کم عده ای روحیه نفاق را در پیش گرفته و شعار استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی را تغییر دادند.
وی تاکید کرد: برخلاف توطئه های بسیاری که استکبار جهانی علیه انقلاب اسلامی ما انجام داده اند، در عصر حاضر شاهد بیداری و بصیرت شیعیان در سراسر جهان هستیم.
خانم مهربان در خصوص اهمیت افرایش بصیرت در طلاب اظهار داشت: طلاب باید با مطالعه و بصیرت بیشتر، حافظ و پاسدار ماهیت انقلاب بزرگ ایران بوده و با روحیه انقلابی در مقابل عقایدی که سبک زندگی اسلامی را هدف قرار داده، مقابله کنند.
وی افزود: نباید اجازه داد که فرهنگ غرب وارد نظام آموزشی کشور شود چرا که مردان و زنان شایسته ای را به جامعه تحویل نمی دهد بلکه انسان هایی وابسته که منتظر حمایت و کمک دیگران هستند را تربیت خواهد کرد.

رفتار امام رضا (علیه السلام) با خانواده
سراسر مدت سی و پنج سال امامت امام موسی کاظم علیه السلام با حوادث و فراز و نشیب‌های سیاسی آمیخته بود. بیشتر زندگانی ایشان در زندان‌های هارون الرشید سپری شد. امام رضا علیه السلام در تمامی مدتی که امام کاظم علیه السلام زندانی بودند دستیار و پشتوانه استوار پدر در حوادث سیاسی فرهنگی بودند. شریک غم‌ها و رنج‌های پدرشان بودند. هرگز در برابر قدرت‌طلبان هوس باز، خودشان را تسلیم نکردند. ایشان راه پدر را ادامه دادند و مردم را به شدت از یاری رساندن و کمک به خلفای طاغوتی دور می‌کردند. چون امام کاظم علیه السلام بیشتر عمر شریف‌شان در زندان‌ها سپری شد، امام رضا علیه‌السلام به عنوان فرزند ارشد مسئول نگهداری خانواده ایشان بودند، ایشان در این مدت طوری از خانواده‌شان مراقبت کردند، که اجازه ندادند کسی به آنها بی‌احترامی کند، نهایت احترام را به آنها می‌گذاشتند و خطرات دشمنان را از آنان دور می‌کردند.
علاقه حضرت به خانواده‌شان در محبتی که به امام جواد علیه السلام داشتند، نیز قابل ملاحظه است.
قبل از تولد امام جواد (علیه السلام)، فردی به امام رضا علیه السلام می‌گوید: شما کودکان را دوست دارید پس از خداوند بخواهید که پسری به شما عطا کند. حضرت فرمودند: خداوند پسری به من خواهد داد که وارث من می‌شود. هنگامی که اباجعفر علیه السلام متولد شدند، حضرت در طول شب گهواره ایشان را حرکت می‌دادند و با او بازی می‌کردند. امام فرزندشان را آن قدر دوست می‌داشتند که شب را نمی‌خوابیدند و گهواره امام جواد علیه السلام را حرکت می‌دادند. به ایشان عرض شد، آیا مردم با پسرانشان چنین رفتار می‌کنند؟ حضرت فرمودند: این پسر مانند عامه مردم نیست به دنیا آمدن و رشد نمودن او مانند ولادت پدران پاکش است.(1)
رفتار امام با فرزندشان امام جواد علیه السلام آن قدر محبت آمیز و توام با احترام بود که ایشان را به نام صدا نمی‌زدند؛ بلکه بیشتر با کنیه مورد خطاب قرارش می‌دادند. به عنوان مثال می‌فرمودند: «ابوجعفر برای من نوشته است و من برای ابوجعفر نوشتم.»(2) به این ترتیب می‌خواست ایشان را احترام و تمجید کنند.
نمونه دیگر علاقه و وابستگی امام رضا علیه السلام، محبتی بود که به حضرت معصومه علیه السلام داشتند.

صفحات: 1· 2

                       اى كه خواندى تو مرا در حرمت
                                                                                            جان بقربان عطا و كرمت
                       من كه سرگشته بازار توام
                                                                                            مانده ‏ام در ره پر پیچ و خمت
                       جسم من خلق شده تا كه شود
                                                                                             بخدا فرش بزیر قدمت
                      دل من گشته زمین عصیان
                                                                                             كن تو بر پا به دل من علمت
                      تو كه احیا گر احسان هستى
                                                                                              زنده كن این دل مرده ز دمت
                     چه شود اسم نویسى بكنى
                                                                                               در صف عشق مرا با قلمت
                      تو امام الغربایى كه بود
                                                                                               غربتت جلوه‏ گر اندر حرمت
                     اى نشانى همه مظلومان
                                                                                               جان فداى حرم محترمت

خانم صاحب اختیار، استاد حوزه علمیه خواهران مازندران در این نشست، زیارت را سیر الی الله خطاب کرد و افزود: زیارت امامان معصوم (علیه السلام) راهی است که ما را به خدا و توحید می رساند.
وی تصریح کرد: روح توحید در امامت گنجانده شده و توحید بدون امامت همانند جسمی است که در آن روح دمیده نشده باشد.
استاد حوزه علمیه خواهران مازندران در ادامه با تاکید بر استجابت دعا در زیر قبه امام حسین (علیه السلام)، یاد آور شد: رضا و تسلیم دو درس بزرگ بود که امام حسین (علیه السلام) در آخرین لحظات عمر شریف خود به ما آموختند.
کارشناس مذهبی در بیان ارزش و مقام زائر حسینی، خاطر نشان کرد: زائرین حسینی باید بدانند که ملائک به استقبال آنها می آیند و خداوند تمامی گناهان آن ها را با زیارت امام حسین (علیه السلام) می بخشد.
وی همچنین با تاکید بر این مطلب که زائر امام حسین (علیه السلام) باید قدر این نعمتی که به او داده شده است را بداند، تصریح کرد: همه ما تربیت شدگان مکتب علوی، حسینی و مهدوی هستیم.
صاحب اختیار در پایان بعد از اینکه امام حسین (علیه السلام) را پدر روحانی تمامی بندگان خطاب کرد، افزود: عبد و بنده خدا، خود را مالک چیزی نمی داند و تدبیر امور زندگی خود را به خدا می سپارد.