آیت الله خاتمی امام جمعه موقت تهران در یادواره سرداران و 800 شهید شهرستان بهشهر  که با حضور طلاب مدرسه علمیه قدسیه بهشهر، مسئولین و اقشار مختلف مردم برگزار گردید بیان داشت: نظام ما یک نظام سیاسی معمولی همچون نظام های دیگر نیست، نظام ما نظام مکتبی و برگرفته از عاشوراست.
وی با اشاره به مذاکرات ژنو و برخورد های دوگانه ی آمریکا و غرب، گفت: بعید می دانیم که از این مذاکرات چیزی عاید ملت ما بشود، در پرونده ی آمریکا هر چه هست، خیانت است.
وی اظهار داشت: قبل از انقلاب عده ای می گفتند بگذارید زندگی کنیم، زندان و تبعید و شکنجه تا کی؟ این تفکر که تا کی بگوییم «مرگ بر آمریکا»، بگذارید زندگی کنیم؛ قبل از انقلاب هم بود، متاسفانه اخیرا فضا برای برخی ها باز شده تا این تفکر کهنه و پوسیده دوباره به جریان بیفتد.
عضو خبرگان رهبری تصریح کرد: ما زندگی را می خواهیم اما نه به هر قیمتی، زندگی شیرین است اما با قیمت عزت،ما دعوای شخصی با آمریکا نداشته و نداریم، این ها با اساس اسلام و با قرآن در افتادند. تا زمانی که آمریکا شیطنت کند مرگ بر آمریکا می گوییم.
وی با بیان این که زندگی عزت مندانه، هزینه دارد، اظهار داشت: نیمی از این هزینه را شهیدان ما دادند و نیمی دیگر را همه آن هایی که پس از شهدا ماندند باید پرداخت کنند که یکی از آن ها مقاومت است. افراطی خواندن منتقدان مذاکرات ژنو جفا به فضای آزاد و ضد خط رهبری است.
امام جمعه موقت تهران گفت: ما به تبع مقام معظم رهبری مذاکره کنندگان را فرزندان این ملت می دانیم و مفتخریم این ها نمی خواهند خیانت کنند، به جد این میدان مذاکره، میدان جنگ دیپلماتیک تمام عیار است تا مذاکره، عزت مندانه باشد.
وی افزود: مقام معظم رهبری در طول این 35 سال و به ویژه در طول رهبری با نقد سازنده از افراد و نقد سازنده از دولت ها حمایت می کنند؛ اما هرگز معنای حمایت آقا این نیست که نقد سازنده نباشد.
آیت الله خاتمی  بصیرت را موضوع قابل توجه از سوی بازماندگان شهدا دانست و خاطر نشان کرد: تجلی بصیرت، در ولایت مداری است، اگر بخواهیم راه شهیدان عزیزمان را دنبال کنیم باید بصیرت  داشته باشیم، و توجه کنیم که با ولایت مداری است که این ملت حفظ شده و می شود.

خانم اردشیری معاون پژوهش منطقه پنج بیان داشت: نشست آسیب شناسی تحقیق و مسایل پیش روی به مناسبت هفته پژوهش و شعار محوری پژوهش و فناوری های نوین، با حضور جمعی از پژوهشگران و اساتید راهنمای مدرسه الزهرا(س) بابل و ارتباط تصویری ازطریق ویدئو کنفرانس با  آقای دکتر اسحاقی مدیر ساماندهی امور پژوهشی مرکز مدیریت بر گزار گردید.
آقای دکتر اسحاقی در این نشست بیان داشت: مهارت های لازم جهت بهره وری از کتاب  را آموخته و خود را مجهز به زبان دوم نمائید تا قدرت انتقال معارف شیعی و دینی را کسب کنید.
وی افزود: در استفاده از تفسیر، ابتدا از تفاسیری بهره ببرید که آسانتر و قابل فهم تر باشند و سپس به تفسیر المیزان و … مراجعه نمائید.
وی خاطر نشان کرد: در کارها زمان بندی داشته باشید و با قلم خود از فرهنگ ناب شیعی پاسداری کنید .

به منظور گرامیداشت یاد وخاطره بنیانگذار وحدت حوزه ودانشگاه شهید آیت الله دکتر مفتح نشستی با عنوان “نقش وتاثیر وحدت حوزه و دانشگاه در جامعه ، ویژه طلاب و فارغ التحصیلان، در مدرسه علمیه فاطمه الزهرا(س) تنکابن برگزار شد.
حجت الاسلام شاکریان که خود نیز از اولین مجریان این واقعه  مهم وتاریخی بودند با یاداوری آن خاطره های ماندگار طی سخنانی اظهار داشت: آن زمان در  مراکز علمی ترکیبی از دانش های دینی و علوم طبیعی آموزش داده می شد و شالوده آنها برتعالیم قرآنی، سنت نبوی، برتری آخرت بر دنیا ، التزام عملی به قوانین دینی واحکام شرعی استواربود .اولین گام که استعمار برای تفکیک این دو نهاد حوزه ودانشگاه برداشت ،تفکیک علوم دینی از علوم غیردینی بود آنان علوم دانشگاهی را علوم جدید و علوم حوزوی را علوم قدیم نامیدند وآنقدر این شعار را سردادند که این دو گروه از یکدیگر گریزان و بدبین شدند.
وی  خاطر نشان کرد:  بدیهی است وحدت  راستین حوزه ودانشگاه به معنای اختلاط این دو سیستم نمی باشد بلکه آنچه غالبا ناظر به معنای این وحدت است، قرابت فرهنگ حاکم برآنان می باشد.برای رسیدن به وحدت واقعی که  از اصل استقلال علمی و فرهنگی در مقابل تهاجم تبلیغی شرق و غرب صیانت کند باید موانع بازدارنده را برطرف کرد، و با دادن تغذیه صحیح فکری و عقیدتی به دانشجویان و طلاب و پاسخگویی  روشن به شبهات  آنان ، تفکرات غلطی  را که به  روح این وحدت مقدس  آسیب وارد میکند از میان برداریم.

نشست علمی-پژوهشی با موضوع مبانی ارتباطات تبلیغ و سواد رسانه در مدرسه حضرت نرجس -سلام الله علیها-برگزار گردید.
دکتر غفاری استاد دانشگاه امام صادق علیه السلام تهران در این نشست با اشاره به اهمیت و ضرورت ارتباط بیان داشت: هدف از ارتباط اگرچه به ظاهر مشارکت است ولی درواقع «اقناع» افکار مردم است.
وی اظهار داشت: ارتباط گونه های مختلفی دارد که ارتباط غیرکلامی، یکی از مهمترین شیوه های ارتباط است. چنانکه باتوجه به روایت «کونوا دعاۀ الناس بغیر السنتکم» پیامهای بصری و غیرکلامی، خیلی از  اوقات موثرتر واقع می گردند.
وی خاطر نشان نمود: عوامل موثر در یک تبلیغ موفق صداقت گوینده، احترام و کرامت مخاطب می باشد؛ همچنین مهمترین ابزار و روشهای تبلیغ نمایش فراگیر، بسته بندی نمودن پیام¬های تبلیغاتی، تکرار، استفاده از هنرمآبی و مقایسه نمودن است.

جا دارد ملت اسلام فکر کند که چرا پنجاه سال بعد از وفات پیغمبر، کار کشور اسلامی به جایی رسید که مردم مسلمان – از وزیرشان، امیرشان، سردارشان، عالمشان، قاضی‌شان، قاری‌شان و اجامر و اوباششان – در کوفه و کربلا جمع شدند و جگر گوشه‌ی پیغمبر را با آن وضع فجیع به خاک و خون کشیدند؟! ؟ کار به جایی برسد که جلو چشم مردم، حرم پیغمبر را به کوچه و بازار بیاورند و به آنها تهمت خارجی بزنند!
خارجی معنایش این نیست که اینها از کشورِ خارج آمده‌اند. آن زمان، اصطلاح خارجی، به معنای امروز به کار نمی‌رفت. خارجی یعنی جزو خوارج. یعنی خروج کننده. یعنی کسی که علیه امامِ عادل خروج می‌کند. امام عادل کیست؟ یزید بن معاویه! لذا، همه‌ی مردم مسلمان، آن روز از خارجیها، یعنی خروج‌کننده‌ها، بدشان می‌آمد.
آن عدّه، در معرفی امام حسین علیه‌السّلام به عنوان خروج کننده، موفّق شدند! چه شد که امّت اسلامی که آن قدر نسبت به جزئیّات احکام اسلامی و آیات قرآنش دقّت داشت، در چنین قضیه‌ی واضحی، به این صورت دچار غفلت و سهل‌انگاری شد که ناگهان فاجعه‌ای به آن عظمت رخ داد ، دنبال این باشید که با چه تمهیداتی می‌توان جلو تکرار چنین قضایایی را گرفت؟
اگر امروز من و شما جلو قضیه را نگیریم، ممکن است پنجاه سال دیگر، ده سال دیگر یا پنج سال دیگر، جامعه‌ی اسلامی ما کارش به جایی برسد که در زمان امام حسین علیه‌السّلام رسیده بود.
در هر جامعه و شهر و کشوری، از یک دیدگاه، مردم به دو قسم تقسیم می‌شوند: جامعه را می‌شود به خواص و عوام تقسیم کرد. اکنون دقّت کنید تا نکته‌ای در باب خواص و عوام بگویم تا این دو با هم اشتباه نشوند:
خواص چه کسانی هستند؟ آیا قشر خاصّی هستند؟ جواب، منفی است. زیرا در بین خواص، کنار افراد با سواد، آدمهای بی‌سواد هم هستند. گاهی کسی بی‌سواد است؛ اما جزو خواص است. یعنی می‌فهمد چه کار می‌کند. از روی تصمیم‌گیری و تشخیص عمل می‌کند؛ ولو درس نخوانده، مدرسه نرفته، مدرک ندارد و لباس روحانی نپوشیده است. خواص یعنی کسانی که وقتی عملی انجام می‌دهند، موضعگیری‌ای می‌کنند و راهی انتخاب می‌کنند، از روی فکر و تحلیل است. می‌فهمند و تصمیم می‌گیرند و عمل می‌کنند.. نقطه‌ی مقابلش هم عوام است. عوام یعنی کسانی که وقتی جوّ به سمتی می‌رود، آنها هم دنبالش می‌روند و تحلیلی ندارند. یک وقت مردم می‌گویند «زنده باد!» این هم نگاه می‌کند، می‌گوید «زنده باد!» یک وقت مردم می‌گویند «مرده باد!
خواص، طبعاً دو جبهه‌اند: خواصِ جبهه‌ی حق و خواص جبهه‌ی باطل. عدّه‌ای اهل فکر و فرهنگ و معرفتند و برای جبهه‌ی حق کار می‌کنند. فهمیده‌اند حق با کدام جبهه است. حق را شناخته‌اند و براساس تشخیص خود، برای آن، کار و حرکت می‌کنند.اینها یک دسته‌اند. یک دسته هم نقطه‌ی مقابل حق و ضد حقّند. اگر باز به صدر اسلام برگردیم، باید این طور بگوییم که «عدّه‌ای اصحاب امیرالمؤمنین و امام حسین، علیهما السّلام هستند و طرفدار بنی‌هاشمند. عدّه‌ای دیگر هم اصحاب معاویه و طرفدار بنی‌امیّه‌اند.» بین طرفداران بنی‌امیّه هم، افراد با فکر، عاقل و زرنگ بودند. آنها هم جزو خواصند.
شما از خواص طرفدار باطل چه توقّع دارید؟ بدیهی است توقّع این است که بنشینند علیه حق و علیه شما برنامه‌ریزی کنند. لذا باید با آنها بجنگید. با خواص طرفدار باطل باید جنگید. این‌که تردید ندارد.
خواصِ طرفدارِ حق، دو نوعند. یک نوع کسانی هستند که در مقابله با دنیا، زندگی، مقام، شهوت، پول، لذّت، راحت، نام و همه‌ی متاعهای خوبْ قرار دارند. اینهایی که ذکر کردیم، همه از متاعهای خوب است.. منتها اگر در مقابل این متاعها و بهره‌های زندگی، خدای ناخواسته آن قدر مجذوب شدید که وقتی پای تکلیفِ سخت به میان آمد، نتوانستید دست بردارید، واویلاست! اگر ضمن بهره بردن از متاعهای دنیوی، آن‌جا که پای امتحان سخت پیش می‌آید، می‌توانید از آن متاعها به راحتی دست بردارید، آن وقتْ حساب است. . اگر در جامعه‌ای، آن نوعِ خوبِ خواصِ طرفدارِ حق؛ یعنی کسانی که می‌توانند در صورت لزوم از متاع دنیوی دست بردارند، در اکثریت باشند، هیچ وقت جامعه‌ی اسلامی به سرنوشت جامعه‌ی دوران امام حسین علیه‌السّلام مبتلا نخواهد شد و مطمئنّاً تا ابد بیمه است. اما اگر قضیه به عکس شد و نوع دیگرِ خواصِ طرفدار حق – دل سپردگان به متاع دنیا. آنان که حق شناسند، ولی درعین‌حال مقابل متاع دنیا، پایشان می‌لرزد – در اکثریت بودند، وامصیبتاست!
عزیزان من! حرکت در راه خدا، همیشه مخالفینی دارد. از همین خواصی که گفتیم، اگر یک نفرشان بخواهد کار خوبی انجام دهد – کاری را که باید انجام دهد – ممکن است چهار نفر دیگر از خودِ خواص پیدا شوند و بگویند آقا، مگر تو بیکاری؟! مگر دیوانه‌ای؟! مگر زن و بچه نداری؟! چرا دنبال چنین کارها می‌روی؟! کمااین‌که در دوره‌ی مبارزه هم می‌گفتند.! اما آن یک نفر باید بایستد.
یکی از لوازم مجاهدتِ خواصی، این است که باید در مقابل حرفها و ملامتها ایستاد. تخطئه می‌کنند، بد می‌گویند، تهمت می‌زنند؛ مسأله‌ای نیست.
آری! وقتی خواصِ طرفدارِ حق، یا اکثریت قاطعشان، در یک جامعه، چنان تغییر ماهیت می‌دهند که فقط دنیای خودشان برایشان اهمیت پیدا می‌کند؛ وقتی از ترس جان، از ترس تحلیل و تقلیل مال، از ترس حذف مقام و پست، از ترس منفور شدن و از ترس تنها ماندن، حاضر می‌شوند حاکمیت باطل را قبول کنند و در مقابل باطل نمی‌ایستند و از حق طرفداری نمی‌کنند و جانشان را به خطر نمی‌اندازند؛ آن گاه در جهان اسلام فاجعه با شهادت حسین‌بن‌علی علیه‌السّلام – با آن وضع – آغاز می‌شود. حکومت به بنی‌امیّه و شاخه‌ی مروان» و بعد به بنی‌عبّاس و آخرش هم به سلسله‌ی سلاطین در دنیای اسلام، تا امروز می‌رسد