آقای عمویی، در کرسی آزاد اندیشی “جهانی سازی و سند ۲۰۳۰"، در مدرسه علمیه محمدیه نکا، به عنوان استاد ارائه کننده بحث اظهارداشت: در هزاره سوم، طرح و سندی جامع با عنوان دگرگون ساختن جهان در سازمان ملل به تصویب رساندند که مبنای هماهنگی در جوامع را رقم بزنند و به نوعی همان جامعه جهانی یا دهکده واحد که مد نظر لابی صهیونیسم در دنیاست که از این طریق بر جوامع و ملت ها غالب شوند تا اهداف خود را به ثمر برسانند.
وی افزود: سند 2030 از لحاظ جامعیت و شمولیتی که دارد قابل بحث و بررسی می باشد. در 25شهریور سال 95 هیئت دولت، اجرای سند 2030 را که در ذیل برنامه توسعه پایدار سازمان ملل است به صورت چراغ خاموش با تشکیل کارگروهی الزامی می کند. پذیرفتن و پیگیری اجرای این سند در حالی که محتوای آن شامل تعارضات فراوانی است از جمله؛ تمام اطلاعات آموزشی کشور سالانه به یونسکو گزارش گردد- اضمحلال تدریجی فرهنگ بومی کشورها، تا یک فرهنگ واحدی به کشورها تزریق شود- تاکید برابری جنسیتی در مقابل عدالت آن تعارض با نظام آموزش و پرورش ایران و پیچیدن نسخه های غرب مقابه با تربیت انسان انقلابی و حقجو و تعارض با قانون برخی از مفاهیم قرآنی از جمله جهاد، واکنش هایی را به همراه داشت.
این کارشناس مدیریت استراتژیک ادامه داد: در سپتامبر 2015 در مجمع عمومی ملل متحد دستور کار توسعه پایدار سند 2030 را تصویب کردند و به دنبال آن اجرای جهانی توسعه پایدار مورد آزمایش و آزمون قرار گرفت که شامل 17 هدف اصلی و 169 هدف ویژه که نقشه راه جامعه بین المللی را در زمینه توسعه پایدار برای 15 سال آینده ترسیم کرده و به عنوان کلان هدف های خرد دیده می شود.
وی تصریح کرد: رونمایی سند به صورت رسمی 20 آذر ماه سال 95 ، تدبیر سند با مدیریت دفتر یونسکو در ایران با تشکیل 30 کارگروه تخصصی اتفاق افتاد. مقام معظم رهبری در این خصوص فرمودند «به چه مناسبت یک مجموعه به اصطلاح بین المللی حتی یونسکو که قطعا تحت نفوذ قدرت های دنیاست این حق را داشته باشد که برای ملت ها تکلیف مشخص کند».
عمویی اظهار کرد: بحث آموزش یک بهانه بوده و این سند با آرمان های اسلامی و مسائل بومی و فرهنگی در تعارض است که می تواند مدخل ورودی برنامه های جامع سازمان ملل برای تسلط بر کشور ها به بهانه موهوم توسعه پایدار دانست که اهداف جهانی را دنبال می کند.
