آیت الله نورمفیدی امام جمعه گرگان در جمع طلاب مدرسه الزهرا(س) اين شهر با اشاره به فرازهایی از دعای امام زین العابدین (ع) که می فرمایند: ( خدایا نیت و انگیزه مرا با عنایت و محبت خود وافر گردان ) به بحث پیرامون معنای “وافر “پرداخته و بیان داشت: در کتاب های لغت برای کلمه” وافر” سه معنا ذکر شده است از جمله: زیاد کردن، کامل کردن و معنای سوم حفظ و صیانت می باشد. در این دعا می تواند هر یک از سه معنا مراد باشد ، به این صورت که اگر وفر به معنای اول یعنی زیادی مراد باشد معنای دعا چنین می باشد که ( خدایا به لطف خود انگیزه و نیت مرا زیاد کن) پیرامون نیت و انگیزه در معارف دینی بسیار تاکید شده است و آنقدر اهمیت دارد که اگر کسی قصد و انگیزه کاری را داشته باشد و نتواند به مرحله عمل برساند خداوند به همان نیت ولو عمل نکرده باشد ثواب می دهد که روایات کثیره ای دال بر این مطلب است ،از جمله روایتی از رسول اکرم(ص) خطاب به اباذر: ای اباذر ….سعی کن هر کاری که انجام می دهی با نیت و انگیزه خدایی باشد حتی خوابیدن و غذا خوردن .بنابراین با توجه به این معنا از کلمه وَفُِر، معنای جمله امام سجاد(ع) چنین است که: خدایا به من توفیق ده تا بتوانم نیتم را برای آنچه مرضی توست زیاد کنم. معنای دوم از کلمه وافر ، کامل کردن است که طبق این معنا ، دعای امام سجاد (ع) چنین است که: ( خدایا نیت مرا در کارهایی که می خواهم انجام دهم به لطف خود طوری قرار بده تا نیتم کامل گردد.)
نماینده ولی فقیه در استان گلستان در ادامه به تبیین معنای سوم از کلمه وفر پرداخته و تصریح نمودند: طبق معنای سوم که حفظ و صیانت است دعای امام اینگونه معنا می گردد : خدایا نیت مرا به لطف و کرمت حفظ کن تا بعد از عمل آن را خراب نکنم. انسان گاهی توفیق انجام کاری را پیدا می کند و در ابتدا با خلوص نیت مبادرت بر انجام آن می نماید این کار پنهانی که با خلوص انجام داده ثوابش بیشتر است از زمانی که همین کار را برای چند نفر نقل کند و ثواب علنی برایش منظور گردد ، اگر بر آشکار نمودن آن ادامه دهد آنوقت عمل ریا نوشته خواهد شد، لذا سعی شود در اعمال و نیات ، مراقبت بر حفظ خلوص آن را داشته باشیم.
آيت الله نورمفيدي خاطر نشان كرد: خداوند به مقدار نیت بندگانش به آنان نظر لطف می نماید، اگر نیت، نیت پاک و خالصی باشد، کمک و لطف خداوند هم برای او تمام می شود؛ اما اگر نیت کوتاه و پایین باشد خداوند به همن اندازه به او پاداش می دهد. امام علی (ع) در فرازهایی از دعای کمیل به ما یاد می دهد هرگاه با خداوند متعال سخن می گوییم، چیزهای بزرگ از او بخواهیم و به چیزهای کم و اندک قانع نشویم و انسان به مقامات والا نمی رسد جز با تفضل خداوند و وجود و کرم او.
باتشکر از شما همکاران عزیز