آقای حکیمی استاد حوزه و دانشگاه در خصوص شرح دعای عرفه با اشاره به مقام والای امام حسین(ع) که هم قهرمان سیاست و جهاد است و هم قهرمان عرفان و عشق ورزیدن با خدا و بندگی عاشقانه، اظهار نمود: دعای عرفه و دعای زیارت جامعه کبیره منطبق با دو رکن عرفان اسلامی هستند. زیارت جامعه کبیره در بحث ولایت و انسان کامل است و دعای شریف عرفه پیرامون توحید و وحدت وجود و خداشناسی عارفانه است.
وی افزود: رابطه انسان با خدا به دو گونه می باشد       اول: رابطه وجودی که از نظر وجودی، موجودات، فقیر به  ذات بوده و خداوند غنی به ذات است و دوم: رابطه قلبی  که انسان شیفته خداست و رابطه بندگی عاشقانه با خدا دارد.
وی تصریح کرد: دعای عرفه دارای دو بخش می باشد که بخش دوم دعای عرفه از بخش اول آن عرفانی تر، عمیق تر و زیباتر است و در بخش دوم این دعا ، رابطه وجودی انسان با خدا مطرح شده است. امام حسین (ع) در این دعا می فرمایند: الهی انا فقیر فی غنای …..، ما فقیر به ذات هستیم و و جود ما عین فقر است ، آیه 15 سوره فاطر و همچنین آیه 16 سوره ق نیز اشاره به فقر وجودی انسان در برابر خدا دارد.
حکیمی گفت: در استجابت دعا، زمان، مکان، صلوات و یقین و …تاثیر دارد و باید دارای آداب دعا رعایت شود تا دعا به اجابت برسد. با توجه به مضامین و عبارات دعای شریف عرفه به خوبی بدست می آید که سراسر ادب و خضوع در پیشگاه خداوند متعال است که از جمله این آداب خشوع در برابر خداوند است که باید در دعا، عظمت خداوند درک شود. تا از عمق دل خدا را نخوانیم دعا به اجابت نمی رسد ، لذا یکی از آداب استجابت دعا، حضور قلب است که نه تنها در دعا بلکه در سایر عبادات لازم است. به طوری که در روایتی از امام باقر(ع) آمده : آن مقداری از نماز مورد قبول است که در آن حضور قلب باشد .امام حسین (ع) در دعای عرفه ما را دعوت می کنند به اینکه سعی کنیم با تهذیب و خودسازی به آنجا برسیم که خود خدا را ببینیم و جز او نبینیم.