امام زمان علیه السلام تنها وارث به جای مانده از امام حسین(ع) و ادامه دهندۀ راه و حامل شمشیر سید الشهدا و انتقام گیرنده و خونخواه واقعی اوست.
ولی عصر، زائر همیشگی و مرثیه خوان دلسوخته و گریه کنندۀ داغدار جد غریبش حسین(ع) است. اوست که رنج و غربت و تنهایی امام حسین(ع) سوز تشنگی اطفال و داغ جانکاه شهادت یاران و فرزندان ابا عبدا… را بیشتر از هر کس احساس می کند.
حضرت خطاب به شهید کربلا می گوید: اگر روزگار، مرا به تاخیر انداخت و تقدیر الهی مرا از یاری تو بازداشت اکنون هر صبح و شام بر تو ندبه و زاری می کنم و برایت به جای اشک، خون گریه می کنم.
زیارت مقدسه می تواند به عنوان یکی از محکم ترین سندهای تاریخی عزای ولی عصر در سوگ جد مظلومش حسین(ع) مطرح و مد نظر بوده و وسیله ای محکم برای توسل و تقرب به دامان اهل بیت(علیه السلام) و به طور قطع، برای شیفتگان آن حضرت روضه ای باشد از زبان امام زمان علیه السلام.
علامه مجلسی(ره) سند زیارت ناحیه مقدسه را به نقل از چندین نفر از بزرگترین فقهای شیعه مانند: سید شریف مرتضی(علم الهدی(ره)) و شیخ مفید در(المزار) و شیخ محمد بن مشهدی در (المزار الکبیر) ذکر نموده است، که این زیارت از ناحیۀ مقدسه امام عصر عجل ا… تعالی فرجه) رسیده است.