حضرت فاطمه(س) در آخرین ساعات زندگی خویش به حضرت امیر(ع) فرمودند: پسر عمو! هرگز مرا دروغگو و خائن نیافتی. از روزی که با من معاشرت کردی، با دستورات تو مخالفت نکردم.
حضرت امیر المومنین(ع) در پاسخ فرمودند: ای دختر پیامبر! پناه بر خدا که تو در خانه من بدرفتاری کرده باشی؛ زیرا خداشناسی، نیکوکاری، پرهیزکاری، بزرگی و خداترسی تو، به حدی است که جای ایراد و خرده گیری نیست.
حضرت زهرا(س) فرمود: همسر عزیزم! دوری و جدایی از تو برای من بسی ناگوار است، ولی مرگ را چاره ای نیست.
بحار الانوار، ج43، ص191