شروع دهه ولایت با عرفه و عید قربان خط و مسیر در راه ولایت گام برداشتن و ثابت قدم بودن را به ما نشان می دهد.
عید سعید قربان روز درس گرفتن و عبرت گرفتن از ایثار بزرگی است که در ولایت پذیری آنان که در روز عید سعید غدیر «بخٍ بخٍ» گفتند اثر گذار است.
درسی که از قربان گرفته می شود درس گذشت از عزیزترین و محبوبترین هاست در راه معبود. آن که تحت ولایت و زعامت الهی است برای ثبوت قدم باید محبوبترین های خود را قربانی کرده و با نفس به مبارزه برخیزد تا در بزنگاه های زمانه خود را نباخته و بر سر عهد و پیمان خود بماند.
افراد بسیاری در عید الله اکبر بودند و با مولای متقیان بیعت کردند اما بیعت آنها سه ماه نیز عمر نکرد و به زودی از عهد خود برگشتند. شاید شهادت نماینده امام حسین (ع) به دست آنان که برای امام زمانشان دعوتنامه فرستاده بودند یادآور روزی باشد که دختر پیامبر(ص) به نمایندگی از امام زمانش برای تجدید بیعت بر در خانه مسلمین مدینه میرفت و جواب می شنید که دیر آمدی کاش دیروز آمده بودی در حالیکه این جماعت 72 روز پیش از آن با مولای خود بیعت کرده بودند و این زمان برای فراموشی بسیار کم است.
برای آنان که ادعای انقلابی بودن دارند باید یادآور شد حضور در روز بیعت مهم نیست بلکه ثبوت قدم در مسیر بیعت مهم است و برای جلوگیری از این آفت باید آن بدعهدی ها ریشه یابی شود و مورد عبرت قرار بگیرد.
این که دیده شود کسی چند دهه از عمرش را برای انقلاب زحمت بکشد و بعد به دنبال سهم خواهی و سهم داشتن از سفره انقلاب باشد بخاطر این است که این افراد یا راز ثبوت در مسیر حق را درک نکرده اند و یا خود را به جهالت زده اند.
عید قربان در طلیعه دهه ولایت نشانگر این است که بودن در میدان انقلاب فقط زمانی ماندگار است که بتوانی در مقابل نفس خود بایستی و از محبوبترین ها بگذری وگرنه حب مال و جاه و زن و فرزند انسان را از میدان خارج کرده و زحمات چند ساله را هدر میدهد.
بد نیست در این ایام با بازنگری در درون خود وضعیت حب و بغضمان نسبت به مولای خود را بسنجیم تا در بزنگاه های تاریخ که انقلابی بودن همگان محک میخورد مبادا اولویت را فراموش کرده و محبوبهای مجازی و موقت را بر محبوب واقعی رجحان بدهیم و از عاقبت به خیری دور بمانیم.
نویسنده: حجت الاسلام صدارت، خبرگزاری رسا
Telegram.me/sedarat_mohammad
ولایت پذیری به سبک ابراهیمی