نکته اول: چشم، دریای هوس
عاقلانه نیست که انسان برای لذت دیگران، عذاب الهی را برای خود بخرد.
وقتی چشم دریای هوس شود، قایق گناه در آن حرکت می کند و موج عصیان پدید می آورد.رابطه “گناه"و “نگاه” چه قدر است؟ آنان که از تیر نگاههای مسموم پروا نمی کنند، شکار گرگ های هوسران می شوند. برای مصون ماندن از “تیر گناه” چه باید کرد؟
نکته دوم: خود فراموشی
هوشیار باشیم که دامهای فریب، جاذبه های گناه، آتش های وسوسه گر و فیلمها و سی دی های دجّال گونه، ایمان و عفاف ما را نربایند.
خدا فراموشی ، خود فراموشی را در پی دارد.هر که ارزش خود را نداند، خویش را حراج می کند و زیر قیمت واقعی می فروشد.
ارزش اجناس دست دوم خیلی پایین تر است.
نکته سوم: شکرانه نعمت جمال:
اگرزیبایی و جمال، شکرانه آن را هم عفاف و پاکدامنی است.کسانی که به خاطر زیبایی رخسار و دلفربیب اندام به گناه می افتند، یا دیگران را به گناه می اندازند، حق این نعمت را ادا نکرده اند.
جمال، هرگز مجوز ارتکاب گناه و افتادن به دام و دامن آلودگی و افکندن دیگران به باتلاق فساد نمی شود.
روزی از این نعمت سؤال خواهد شد و حسرت برای آنان است که از این راه به دوزخ بروند.