نکته اول: مروارید نفیس

پاکدامنی و عفاف، گوهری قیمتی و مرواریدی ارزنده است که باید با هزاران چشم از آن مراقبت کرد.
این گوهر اگر کم شود، دیگر به دست نمی آید و این مروارید اگر بشکند، دیگر درست نمی شود.
پس مواظب دزدان عفاف و غارتگران سرمایه حجاب باشیم.
مگر مروارید شکسته قیمتی دارد؟
نکته دوم: ثمره باغ زندگی:
باغبان، محصول باغ و بوستان را به تاراج و حراج نمی گذارد، بلکه از آن مراقبت می کند.
حجاب و عفاف، ثمره باغ زندگی و بوستان عمر است.
چرا باید گل حیا پرپر شود و لگد مال عابران بی خیال و راهزنان بی انصاف گردد؟
کسی که نگهبان سرمایه اش نباشد، شایسته هر نوع ملامت است.
نکته سوم: دژ کرامت
هیچ کس به اسم آزادی، دیوار خانه اش را برنمی دارد و در حیاطش را باز نمی گذارد. چون ممکن است دزدی رخنه کند و اموالش را به یغما ببرد.
حجاب، دیواری است که راه را بر دزد عفاف می بندد و زن را در دژ کرامت مصون می سازد.
این دیوار را برنداریم و این دژ را ویران نسازیم.