چقدر حرف دلم را به جاده ها بزنم
اجازه هست کمی حرف با شما بزنم؟
اجازه هست کمی درد و دل کنم یا نه؟
اجازه هست که قید خودم را بزنم؟
بنا نبود که نیایی خدا وکیلی آقا
چقدر دست به دامان ندبه ها بزنم
دلم قرار ندارد خودت که می دانی
چقدر مانده همینطور دست و پا بزنم
ببین به جان عزیزت قسم کم آوردم
بعید نیست همین روزها که جا بزنم
اگر دروغ نگویم فقط کمی مانده
رکورد مردم نامرد کوفه رو بزنم
خدا کند که بیایی وگرنه از سمت
کدام پنجره باید تو را صدا بزنم؟
به بازگشت من آقا دگر امیدی نیست
مگر دوباره سری رو به کربلا بزنم

برگرفته شده از darichehentezar.blog.ir

نشست سیاسی - اجتماعی با موضوع “درسها و عبرتهای عاشورا ” مدرسه الزهرا (س) جویبار

همزمان با فرا رسیدن اربعین حسینی ، نشستی با عنوان” درسها و عبرتهای عاشورا ” در مدرسه علمیه الزهرا (س) با حضور دکتر سلیلی برگزار گردید .
دکتر سلیلی ، استاد حوزه و د انشگاه در جمع طلاب مدرسه علمیه الزهرا (س) شهرستان جویبار ضمن گرامی داشت ایام سوگواری اربیعن حسینی با اشاره به فضای آلوده به جهل در زمان امام حسین (ع) از سختی ها و مرارت های کاروان اسرا به ویژه آنچه که بر امام سجاد (ع) گذشت گفت :” ریشه همه بد بختی های بشر از جهل است .آنچه که به کاروان اهل بیت در مسیر شام آزار رساند جهالت مردم بود که نشأت گرفته از تبلیغات سوء بنی امیه بود .”
وی سطحی نگری نسبت به حادثه بزرگ عاشورا را از بزرگترین آفات تبلیغ به ویژه ازسوی یک طلبه یا بسیجی دانسته و بیان کرد: ” فلسفه قیام سید الشهدا بیداری و نجات شریت از جهل بود همانگونه که امام سجاد (ع) عمق فاجعه را نادانی مردم دانست .”
دکتر سلیلی با اشاره به فضای آلوده سیاسی در زمان امام حسین (ع) که دستگاه بنی امیه با تبلیغات مسموم خود جبهه حق را باطل جلوه می دادند گفت : ” کینه ای که بنی امیه از زمان جنگ بدر از اهل بیت پیامبر (ص) داشتند منجر به حادثه کربلا شد. “                                                                                 وی در ادامه با تطبیق آن حادثه تاریخی در زمان حال بیان کرد: ” امروز که بیش از سی سال از انقلاب اسلامی می گذرد همچنان کار شکنی ها و کینه ها و عقده ها وجود دارد همان زخم خورده هایی که بد خواه ولایت هستند. ”
ایشان در پایان با اشاره به وظیفه طلاب در مواجهه با دشمن تاکید کرد : ” هر کس در هر جایگاهی که باشد به اندازه وسعش باید کار کند، حتی اگر یاوری نداشته باشد مثل امام سجاد (ع) و حضرت زینب (س) باید به پا خیزد و حرف بزند .”
دکتر سلیلی با تاکید بر این مطلب که عاشورا نه تاریخی بلکه سیاسی و حماسی است گفت: ” اگر حادثه عاشورا را تحلیل کنیم و از انقلاب ما چیزی نگوییم این خطاست .”
وی با بیان این مطلب که بصیرت لازمه پیروی از مکتب سید الشهدا است گفت: ” بصیرت یعنی بدانیم آنچه انقلاب ما را بیمه کرد فقه سیاسی بود و بصیرت یعنی عمق مسائل را دیدن یعنی تمسک به خون سیدالشهدا(ع) اگر چه برای آن هزینه بدهیم و اگرچه جانمان را فدا کنیم .بصیرت یعنی شیعه واقعی بودن و سیاست مدار ی صادق بودن برای حفظ شرافت.”

امامت در نقطه حساس تاریخ
امام حسن(ع) در شرایط خاصی حکومت را پذیرفتند.
سستی مردم راه تسلط معاویه را بر ایشان باز کرده بود و امام حسن (ع) در آن شرایط حساس به وظایف امامت خویش عمل می‌نمود. ایشان به بهترین وجهی به مقابله مکرهای معاویه پرداختند. آن حضرت می‌دانستند که مقابله فیزیکی با او دیگر ممکن نیست؛ و باید از جبهه دیگری با معاویه جنگید. از این رو با ملزم کردن معاویه به شروطی، صلحنامه را امضاء نمودند و پس از مدت کوتاهی کوفه را برای همیشه ترک کرده، به مدینه بازگشتند.
بعد از آن همه خیانت ها و سستی هایی که در سپاه کوفه وجود داشت، اگر امام مجتبی علیه السلام به جنگ با معاویه ادامه می‌دادند، دیری نمی‌گذشت که حادثه ننگینی پیش می‌آمد. مثلاً لشکریان، خود آن حضرت را نیز تسلیم معاویه می‌کردند.(1) از امام مجتبی علیه السلام نقل شده است که اگر آن صلح انجام نمی‌شد، شیعیان تماماً کشته می‌شدند.(2)
قبول صلحنامه و اقامت امام مجتبی علیه السلام در مدینه اقدامی بود که تهدیدهای معاویه را تبدیل به فرصت نمود.
هرچند مفتضح شدن معاویه و برچیده شدن حکومت فرزندان ابوسفیان در سالیان بعد واقع شد؛ اما همه این پیروزیها جز در سایه اقدامات امام مجتبی علیه السلام محقق نمی‌گشت.
از امام مجتبی علیه السلام می‌آموزیم که گاه تکلیف به اقدامی داریم که نتیجه آن سالها و یا حتی قرنها بعد از مرگ ما ظاهر شود. این امر نباید ما را در مسیرمان سست کند.
1) احتجاج ، ج2، ص290.
2) علل الشرایع، ج1، ص 211.

1.فرستادن سرهای مطهر شهدا به سوی شام
بنا بر بعضی اقوال ،در این روز سرهای مطهر اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام را به سوی شام حرکت دادند.(1)

البته بعدا اهل بیت علیهم السلام سرهای مطهر را به بدنها ملحق کردند.
1.وقایع الایام :تتمه محرم،ص281.