عيب‌جويي، مسخره كردن، و چيزي را در روزنامه‌ها و رسانه‌ها بي‌تحقيق نوشتن بعد تكذيب كردن، اينها جامعه را لرزان و افراد را خانه‌نشين و از جامعه جدا مي‌كند.
آیت الله جوادی آملی، در درس تفسیر خود و در ادامه تفسیر آیات سوره مبارکه حجرات به موضوع امر به معروف و نهی از منکر اشاره کرده و بیان داشتند: امر معروف غير از سخنراني، كتاب نوشتن و موعظه است؛ اين ها واجبات ديگر است، اما امر به معروف و نهي از منكر جایی است که يك شخص عالماً و عامداً معصيت مي‌كند، اينجا دیگر جاي تعليم نيست اينجا جاي فرمان است.
ايشان ادامه دادند: اگر سهو، نسيان، خطا و … باشد كه شخص معذور است؛ اگر فرد گناهکار عالِم نباشد تعليمِ او واجب است، این دیگر امر به معروف نيست. امر به معروف اين است كه كسي عالماً و عامداً دارد گناه مي‌كند كسي كه به او امر مي‌كند و فرمان مي‌دهد، وليّ اوست، اگر اين شخص حرف آمر به معروف را گوش نداد دو گناه كرده؛ يكي اينكه آن معصيت را مثلاً حجاب را رعايت نكرده، دیگری اينكه فرمان آمر را رعايت نكرده. حالا اگر مثلاً يك پدري پسر خود را امر به نماز خواندن کند، اگر این پسر نماز نخواند دو معصيت كرده، يكي اينكه ترك واجب نموده،و دیگر حرف وليّ خود را گوش نداده است.
معظم له اظهار کردند: بحث امر به معروف باید به صورت علمي در جامعه مطرح باشد؛ گاهی برخی خيال مي‌كنند سخنراني و موعظه كردن امر به معروف است. در حالی که اگر كسي نقصي دارد، بر ما واجب است او را امر به معروف و نهي از منكر كنيم، اگر اين واجب را ترك كنيم، ولي در غياب آن فرد از او عيب‌جويي كنيم هم گناه ترك امر به معروف و نهي از منكر را انجام داده ایم و هم گناه عيب‌جويي را مرتکب شده ایم.
آیت الله جوادی آملی، آبروی مومن را امانت الهی دانسته و بیان داشتند: همه انسانها با آبرو زنده‌اند و هيچ كس نمي‌تواند بگويد من آبرويم را دوست ندارم چه اينكه هيچ كس حق ندارد آبروي خودش را ببرد. آبروي ما امانت الهي نزد ماست. فرمود مؤمن را خدا مختار و آزاد آفريد، اما اجازه نداد كه آبروي خودش را ببرد، چون آبروي مؤمن، امانت الهي است نه مِلك او. گفتند حرمت مؤمن مثل حرمت كعبه است براي اينكه آبروي مؤمن مال خداست و انسانِ مؤمن, امين خداست.
وقتي جامعه به حبل الهي معتصم است كه حيثيت افراد جامعه محفوظ باشد
آیت الله جوادی آملی خاطر نشان کردند: عيب‌جويي، مسخره كردن، هتك حيثيت مردم، چيزي را در روزنامه‌ها و رسانه‌ها بي‌تحقيق نوشتن، بعد تكذيب كردن، اينها جامعه را لرزان و افراد را خانه‌نشين و از جامعه جدا مي‌كند. اين همه دستورهايي كه مربوط به محرّمات است براي اين است كه جامعه متمدّن و بافرهنگ شود. وقتي جامعه به حبل الهي معتصم است كه حيثيت افراد جامعه محفوظ باشد.

ایستگاه مطالعه با موضوع “لحظاتی با سیدالشهدا” با هدف تحقق سبک زندگی اسلامی با بهره گیری از فرهنگ عاشورا در مدرسه علمیه الزهرا (س) کلاردشت برگزار گردید
خانم بحرکاظمی مدیر مدرسه علمیه الزهرا (س) کلاردشت ضمن اعلام این خبر گفت: این ایستگاه با هدف بالا بردن زمینه های مطالعات علمی و پژوهشی طلاب جهت بسط فرهنگ حسینی دایر گردید؛ همچنین در این ایستگاه،نمایشگاهی از وقایع مختلف واقعه کربلا برپا شد تا برای طلاب زمینه آشنایی بیشتر و بررسی دقیق تر واقعه کربلا و همچنین سبک زندگی اسلامی حسینی فراهم گردد.
وی تصریح کرد: با توجه به این که ماه محرم، ماه بیداری وبصیرت است؛ لذا طلاب به عنوان مبلغان دینی باید با فلسفه قیام امام حسین(ع) و درسهای عاشورا کاملا اگاهی داشته باشند تا بتوانند مردم را در این مسیر هدایت نمایند.
مدیر مدرسه علمیه الزهرا (س) کلاردشت اظهار کرد: جهت تشویق طلاب به امر مطالعه، به طلابی که بیشترین فرصت را برای مطالعه کتابهای ایستگاه مطالعه بگذارند، هدیه ای تعلق می گیرد.

پاسخ اجمالی - تفصیلی

نکته اول اینکه همان طور که در پاسخ سوال قبلی بیان کردیم مجدد یاد آور شویم گریه انواع و اقسام مختلف دارد و هر گریه و اشکی نشان از غم و اندوه ندار د و منفی و نابهنجار نیست. اگر غم و گریه با علائمی مثل افول سلامتی، کناره گیری اجتماعی ، احساس بی ارزشی، احساس گناه، ایده خودکشی، بیش فعالی بدون هدف، طولانی بودن نشانه های غم و بروز و ظهور نشانگان به طور ناگهانی همراه باشد، بیمارگونه و مرض و منفی تلقی می شود. و متقابلا هر خنده ای هنجار نیست و شادی با خنده متفاوت است.

دوم اینکه بحث شهادت از دو جنبه قابل بررسی است؛ یکی جنبه ی فردی و دیگری جنبه ی اجتماعی. شهادت امام حسین علیه السلام برای خود ایشان یک ارتقا است، عالی ترین حد تکامل است و جشن و شادمانی نیز دارد. اما از نظر اجتماعی، عکس العملی که مردم جامعه در مورد شهید نشان می دهند فقط به خود شهید تعلق ندارد. یعنی فقط نباید به این نکته توجه شود که برای شخص شهید موفقیت و یا شکستی رخ داده است یا نه؟! عکس العمل جامعه مربوط است به اینکه مردم جامعه نسبت به شهید چه موضعی داشته باشند و نسبت به جبهه ی مخالف شهید چه موضعی داشته باشند. اگر به شهادت یک بعدی نگاه کنیم پس باید بپذیریم قاتلی که ایشان را به درجه شهادت رسانده ، باعث شادمانی عده ای به خاطر رسیدن ایشان به مرتبه والا شده و شایسته عقاب نیست!!! مغلطه این سوال، نگاه تک بعدی به واقعه عاشوراست!

سوم اینکه اگر بحث گریه بر امام حسین علیه السلام بحثی جدید و ساخته اجتماع و مردم این زمان بود شاید جای این سوال وجود داشت اما بالعکس اشک بر سید الشهدا علیه السلام یک بحث ریشه دار است و از سنت های مشهور ائمه اطهار(علیهم السلام) . ائمه اطهار علیهم السلام - که در مقام حق الیقین بودند و هیچ غیبی از آنان پوشیده نبود_ علاوه بر توصیه به گریه بر ابا عبدالله ،خود نیز بر این واقعه می گریستند و مجالس سوگواری برپا داشته و به دیگران نیز توصیه می کردند . و شواهد و مستندات در این زمینه بس فراوان؛ از جمله در زیارت ناحیه مقدسه امام زمان علیه السلام می فرمایند: «من هر صبح و شب بر جدم حسین علیه السلام اشک میریزم و اگر اشکم تمام شود خون گریه می کنم ». آیا آنان از حکمت ها وباطن ماجرای کربلا بی اطلاع بودند؟ به نظر می رسد گریه برابا عبدالله علیه السلام، حکمت های دیگری نیز دارد ، که امامان این گونه آن را به پیروان خود آموزش می دادند .بنابراین جا دارد اینگونه از خود سوال کنیم وقتی معصوم علیه السلام و عظیم ترین و کاملترین شخصیت عالم برای چنین مصیبتی گریه می کنند چرا ما این چنین نکنیم ؟علت این تاکیدات چیست؟ این گریه و اشک چه نوع اشکی است؟

چهارم اینکه این است که بدانیم ما چرا برای امام حسین(علیه اسلام) گریه می‌کنیم و پرچم عزای او را بالا می‌بریم؟ شاید همه بگویند به خاطر قداست امام(علیه السلام) است؛ این بخشی از فلسفه عزاداری است و لازم است و جای بحث ندارد ولی فلسفه مهم دیگر این است که باید این کربلا بماند. اگر ما از این کربلا بهره هدف، فرهنگ و بصیرت نداشته باشیم، فقط گریه‌کن خوبی بوده‌ایم، فقط ثواب برده‌ایم. ولی وقتی از فرهنگ برآمده از کربلا، از بصیرت اباعبدالله(علیه السلام) و از فلسفه عاشورا بهره می‌بریم راه را پیدا و درست عمل می‌کنیم. ( پاسخ سوالات قسمت قبل توجه به همین نکته است.)

پنجم اینکه به این فکرکنیم چه کسی از این گریه سود می برد؟ امام حسین علیه السلام؟ ما وقتی آب میخوریم برای نیاز خود ماست ….به حال چشمه فرقی نمی کند! هرچند او با سیراب کردن ، مطابق اصل ماهیت خود رفتار می کند و به ماهیت او کم و افزونی ، از طرف تشنگی و سیراب کردن ما نیست . امام حسین علیه السلام به اشک های ما نیازی ندارند بلکه این ما هستیم که با ریختن اشک میتوانیم با این محبت به اولیای خدا ، خود را در معرض محبت خدا قرار دهیم . گریه برای امام حسین لیه السلام نجات دهنده است (1).

ششم اینکه عزاداری امام حسین برکات و آثار متعددی از آمرزش گناهان تا بقای اسلام دارد (2). محروم کردن شیعیان از این برکات، انگیزه شبهه افکنان از انتشار چنین سوالات و سست کردن باورهای عاشقان حسینی است!

- حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم: آگاه باشید که خداوند برگریه کنندگان برای حسین علیه السلام, ا زروی رحمت ومهربانی درود می فرستد (قال رسول الله صلی الله علیه وآله："ألا وصلی الله علی الباکین علی الحسین_ علیه السلام _رحمةٌوشفقةٌ؛ ."[بحار الأنوار,ج۴۴,ص۳۰۴])

2- امام رضا علیه السلام: برای مثل حسین علیه السلام باید گریه کنندگان گریه کنند,چرا که گریه برآن حضرت,گناهان بزرگ را محو می کند (قال الرضا علیه السلام ："فعلی مثل الحسین علیه السلام فلیبک الباکون فإن البکاءعلیه یحط الذنوب العظام"؛.[همان,ص۲۸۴.])

3- .امام صادق علیه السلام : حقا كه (حسين عليه السلام)كسي راکه برای او گریه می کند,می بیند و به خاطر رحمت براو برایش استغفار می کند( قال الصادق علیه السلام："إنه علیه السلام لیری من یبکیه فیستغفر له رحمة له"؛.[بحار الأنوار,ج۲۵،ص۳۷۶.])

4- ای موسی!بدان که هر کسی برای حسین علیه السلام گریه کند یا بگریاند یا وانمود به گریه کردن کند,بدنش را بر آتش حرام کردم (قال الله سبحانه لموسی علیه السلام："یا موسی إعلم أنه من بکی علیه أو أبکی أو تباکی حرمت جسده علی النّار"؛.[بحار الأنوار,ج۴۴،ص۳۰۸.])

5- قال رسول الله صلی الله علیه وآله：ای فاطمه علیها السلام!هر چشمی در روز قیامت گریان است,مگر چشمی که برای مصیبت حسین علیه السلام گریه کرده باشد که به وسیله نعمت های بهشت خندان وشادمان خواهد بود. ("یا فاطمه!کل عین باکیه یوم القیامة،إلّا عين بكت علي مصاب الحسين فإنها ضاحكة مستبشرة بنعيم الجنة"؛[همان,ص۲۹۳.])

صفحات: 1· 2

حجت الاسلام ربانی مدیرکل پژوهشهای عمومی معاونت پژوهش مرکز مدیریت حوزه های علمیه خواهران در دیدار با طلاب مدرسه علمیه خواهران قدسیه بهشهر بیان کرد: برای این که یک پژوهشگر از آسیب های پژوهشی مصون مانده و در امر تحقیق موفق باشد باید نیتش را درست و الهی نموده و در این امر صبر زیادی داشته باشد؛ چرا که کارهای پژوهشی دیر بازده بوده و ممکن است دیر به نتیجه مطلوب و مورد هدف خود رسید.
وی افزود: امانت داری، پرهیز از شهرت طلبی و دنیا خواهی، عدم شتاب زدگی ، پرهیز از دخالت های شخصی و گروهی، عدم سرقت علمی، رعایت الویت ها و روحیه انتقادپذیری از جمله اموری است که طلاب در امر پژوهش باید مدنظر داشته باشند.
این پژوهشگر حوزوی تصریح کرد: باید سعی کنید تا نگاهتان در پژوهش فرآیندی بوده و در بیان نتیجه تحقیق، شجاعت داشته باشید. همچنین در این راه احترام و ارج گذاری به کاردیگران و درستی و صداقت امر خیلی مهمی است که باید مورد توجه قرار گیرد.

اگر اطلاعات کافی از انقلاب واسلام نداشته باشیم؛ شخصیت زده شده و افراد می توانند در فکر ما نفوذ کند ولی اگر روشنگری شناخت وآگاهی کسب کنیم، کسی نمی تواند ما را از مسیر انقلاب و ولایت دور کند .
حجت الاسلام و المسلمین جناب آقای حسینی نمایندگی ولی فقیه در سپاه تنکابن در این نشست بیان کرد: یکی از انحرافی که در طول تاریخ اسلام در بین مردم رواج داشته وچه بسا عامل خروج آنهااز مدار حق وحقیقت واسلام بود شخصیت زدگی ست یعنی اینکه میزان و معیار شناخت حقیقت، اشخاص یا شخص خاصی قرار گیرد .بعد از انبیا الهی به عقیده ما شیعیان عده معدودی مصون از گناه و خطا بوده اند آنان امام معصوم (ع)این مفسران واقعی قرآن هستند که پیامبراکرم (ص) در حدیث ثقلین سفارش بسیار داشته اند و این دو(قرآن و عترت)را با هم وسیله میزان قرار داده است کسی که می خواهد به کمال و رستگاری برسدباید به هر دو آن تمسک نمایند .
وی افزود : عده ای از بزرگان دینی که در کنار پیامبر اکرم(ص) بودند با سیاست خویش آینده اسلام را به خطر انداختند وبا شعار حسبنا الله کتاب خدا کافی ست فرقه ای پدید آوردند که نتیجه اش جداشدن مسیرشان از مسیر اهل بیت (ع) وجابجا شدن جای معروف با منکر بود.
وی ادامه داد: این سخن پیغمبراکرم (ص) است که زمانی فرا می رسد که مردم امربه معروف و نهی از منکر نمیکن و بدتر از آن هنگامی است که معروف منکر خواهد شد
نمایندگی ولی فقیه در سپاه تنکابن تصریح کرد: امام حسین(ع) هم اگر قیام کرد یکی از فلسفه قیامش این بود که معروفات و منکرات محتوای خویش را از دست داده بوده و به فراموشی سپرده شده بودند حضرت به کربلا آمد تا مردم را به آغوش قرآن و اهل بیت (ع) بر گرداند .
وی تاکید کرد: باید بدانیم که افرادی در خط اول جنگ بوده ، مجاهدت کرده و مجروح شدند ، دلیل بر حقانیت و میزان قرار گرفتن رفتارو سلوک آنان نیست از این نمونه ها در طول تاریخ بسیاربودند، در انقلاب اسلامی هم شخصیت هایی بر جسته بودند که در کنار امام از انقلاب دفاع کردند ولی بعد منحرف شدند.
حجت الاسلام حسینی خاطر نشان کرد: اگر ما اطلاعات کافی از انقلاب واسلام نداشته باشیم؛ شخصیت زده شده و افراد می توانند در فکر ما نفوذ کند ولی اگر روشنگری شناخت وآگاهی کسب کنیم، کسی نمی تواند ما را از مسیر انقلاب و ولایت دور کند .
وی تصریح کرد: شما طلاب بدانید که دشمن از راه دین بین شما نفوذ می کند؛ لذا تا می خواهید روشنگری نمایید،میگویند غیبت نکنید حرام است؛ در حالی که بدانید وقتی کسی فسق علنی می کند تیشه به ریشه این انقلاب و اسلام میزند غیبتشان جایز است؛ پس هر کسی باشد وقتی بر علیه انقلاب و ولایت کار می کند و مردم را به انحراف می کشاند باید به مردم ابلاغ و شناسانده شوند