به درستی که صبر نیکوست مگر بر دوری تو و بی تابی بد است مگر بر مصیبت تو. قطعا که مصیبت تو بسیار بزرگ است و هر مصیبتی قبل و بعد از آن، ناچیز. (1)
اگر نبود كه امر فرمودی به شكیبائى و نهى كردی از بی ‌تابی، آنچنان بر تو می ‌گریستیم که اشکی كه از چشم مى‏آید تمام گردد…. فداى تو باد پدر و مادرم، ما را نزد پروردگار خود یاد كن، ما را از یاد مبر. (2)
1) نهج البلاغه، کلمات قصار 292.
2) نهج البلاغه، خطبه 235.