بنا به نقل کتاب هاى معتبر تاریخى جرقه قیام امام حسین علیه السلام از ۱۵ رجب سال ۶۰ هجرى زده شد یعنى روز مرگ معاویه لعنت الله علیه. امام از آن روز با یزید مخالفت کرد تا رسید به محرم سال ۶۱ هجرى؛
در اینجا می خواهیم به اتفاقاتى که در ده روز اول محرم در زمین کربلا افتاد، بپردازیم. نُه روز نسبتا آرامى که منجر به روزى خونین شد. روزى که در آن تکلیف ظلم و ظالم براى همیشه معلوم شد.
روز اول:
امام حسین علیه السلام، قبل از رسیدن به سرزمین کربلا، با حرّ بن یزید ریاحى در منطقه “ذو حسم” ملاقات مى کند. لشگر عبید الله بن زیاد به فرماندهى حرّ مانع از پیشروى امام به سمت کوفه مى شود و ایشان را به سمت کربلا هدایت مى کند. حرّ همراه امام مى ماند. حتى نماز را هم پشت سر امام می خواند. حرّ مامور بود تا با امام برخورد تند داشته باشد ولى با امام مدارا مى کند. اما عبیدالله به حرّ نامه مى نویسد که به امام سخت بگیرد. حرّ هم طبق فرمان راه را بر امام حسین علیه السلام و یارانش بست و آ نها را به سمت منطقه خشک و بى آب و علفى به نام کربلا برد.
سلام. عالی بود.