اللهمّ طَهّرنی فیهِ من الدَنَسِ والأقْذارِ وصَبّرنی فیهِ على كائِناتِ الأقْدارِ ووَفّقْنی فیهِ للتّقى وصُحْبةِ الأبْرارِ بِعَوْنِكَ یا قُرّةَ عیْنِ المَساكین.
خدایا پاكم كن در این روز از  پلیدی و شكیبائیم ده در آن به آنچه مقدر است از شدنى‌ها و توفیقم ده در آن براى تقوى و همنشینى با نیكان، به یاریت اى روشنى چشم مستمندان
***********
طَهّرنی فیهِ من الدَنَسِ- پاکم کن!
انواع طهارت: ظاهری و باطنی
طهارت با هر دو معنای آن، خواسته اسلام و مسلمین است، ولی قطعا در دعاها، منظور طهارت باطنی و طهارت نفس است.
پاک کردن و طاهر نمودن جان و نفس نیاز به تخلیه و تحلیه از دنس، اقذار، رذائل و غیره دارد؛ و هم زمان با این تخلیه و تحلیه، باید با عبادات، اعمال صالحه و غیره جایگزین شود.
ماه مبارک رمضان بهترین زمان برای طهارت، تخلیه و تحلیه است، و یکی از ویژگی های ماه رمضان این است که با اعمال مخصوصش، گناهان را ذوب می کند، لذا یکی از نام های این ماه، شهرالتمحیص به معنای ماه پاکسازی از رذائل، دنائس و قاذورات می باشد.
دنس به معنای چرک ها، و اقذار به معنای پلیدی ها، زشتی ها است، خلاصه اینکه هر آنچه که خارج از دستورات الهی و منهیاتش باشد و مرضیّ خدا نباشد، دنس و اقذار محسوب می شود.
خدایا! روح مرا از چرک ها، پلیدی ها و زشتی ها پاک کن؛ که منظور همان  پلیدی های گناه می باشد. همانطوری که پلیدی ها ظاهر، بدن و لباس انسان را بدبو و متعفن می کند، چرک گناه هم، روح و جان آدمی را بدبو و متعفن می کند، لذا در روایات آمده است که اگر انسان اهل ایمان باشد، خوشبو و معطر می شود. البته استشمام این بوی خوش یا بد، کار هرکسی نیست که مصداق آن روایت پیامبر(ص) در خصوص حضور اویس قرنی در منزلش است که فرمودند: إنّی لَأجِدُ نفَسَ الرحمان مِن جانِبِ الیمن! همانا بوی نفس دوست از طرف یمن به مشامم می رسد!
چرا اهل بیت(ع) گناه نمی کنند؟
باطن و حقیقت گناه، همچون مردار گندیده است، مثل غیبت (وَلَا يَغْتَبْ بَعْضُكُمْ بَعْضًا أَيُحِبُّ أَحَدُكُمْ أَنْ يَأْكُلَ لَحْمَ أَخِيهِ مَيْتًا فَكَرِهْتُمُوهُ وَاتَّقُوا اللَّهَ، حجرات/12)
چرا اهل بیت(ع) گناه نمی کنند؟ چون آنها حقیقت و باطن گناه را می دیدند لذا هرگز میل به گناه پیدا نمی کردند.

صفحات: 1· 2

اللهمّ زَیّنّی فیهِ بالسّتْرِ والعَفافِ واسْتُرنی فیهِ بِلباسِ القُنوعِ والكَفافِ واحْمِلنی فیهِ على العَدْلِ والإنْصافِ وامِنّی فیهِ من كلِّ ما أخافُ بِعِصْمَتِكَ یا عِصْمَةَ الخائِفین.
خدایا مرا به زیور پوشش و پاکدامنی زینت بخش و به لباس قناعت و کفایت بپوشان و به عدل و انصاف وادارم کن و از آنچه می ترسم در امانم بدار؛ بحق عصمتت ای عصمت بخش خداترسان.
*************
اللهمّ زَیّنّی فیهِ بالسّتْرِ والعَفافِ
سِتر یا سَتر به معنای پوشاندن، تعابیر مختلفی دارد: الف) پوشاندن بدن(حجاب) ب) پوشاندن عیب که منظور هم عیب خود و هم عیب دیگران است.
خدایا عیب های مرا بپوشان تا باعث آبروریزی نشود؛ در نتیجه انسان باید عیب های خودش را بپوشاند. علاوه بر آن، باید عیب های دیگران را نیز پوشانده و غیبت، عیب جویی و … نکند، که این بهترین زینت است.
نکته:
اولا: حجاب و عفاف زینت است.
ثانیا: پوشش و حجاب مقدمه عفاف، بلکه لازمه آن است.
ثالثا: حجاب و عفاف مشترک بین زن و مرد می باشد، ولی در زن ها، فلسفه و حکمت بیشتری داشته و رایج تر است.
حجاب انواع مختلفی دارد: دیداری(چشم)، گفتاری و شنیداری، پوششی، رفتاری و ناموسی(عفت)؛ که گاهی در تعابیر با عنوان عفت زبان، عفت چشم، عفت گوش و … آمده است؛ در نتیجه تمام اعضای انسان باید عفت داشته باشد و همه انواع حجاب واجب است.
حجاب در دو معنای پوشش مقداری که در شرع مشخص شده و واجب است و فاصله میان دو چیز بکار می رود.

صفحات: 1· 2

اللهمّ حَبّبْ الیّ فیهِ الإحْسانَ وكَرّهْ الیّ فیهِ الفُسوقَ والعِصْیانَ وحَرّمْ علیّ فیهِ السّخَطَ والنّیرانَ بِعَوْنِكَ یا غیاثَ المُسْتغیثین.
خدایا در این روز احسان را محبوب من گردان و از فسوق و نافرمانی متنفرم کن. غضب و آتش جهنم را بر من حرام کن به کمک و یاری ات ای فریادرس فریادخواهان
********************
اللهمّ حَبّبْ الیّ فیهِ الإحْسانَ- احسان و نیکی
خدایا کاری کن که خوبی ها را دوست داشته باشم و از بدی ها و زشتی ها بدم بیاید.
خوبی و بدی باهم متضادند لذا باهم جمع نمی شوند و لازمه دوست داشتن خوبی ها، تنفر از بدی هاست.
خدایا محبوب کن برای من= محبوب من قرار بده! خیلی مسئله فرق می کند بین این که محبوب من است و تو(خدا) محبوب من کن
چون چیزی را اگر من دوست داشته باشم معلوم نیست الف) به دست می آورم یا نه؟ ب) به صلاح می باشد یا خیر؟
در حقیقیت این فراز از دعا به ما می آموزد که اگر چیزی را می خواهی- دوست داری، به خدا بگو برایت فراهم کند؛ در این صورت اگر او فراهم کرد، مطمئن باش آن چیز از هر جهت خوب است.
اگر انسان به خدا اعتماد کند، بهترین ها را برایش در نظر می گیرد.
خدایا تو محبوب من قرار بده احسان را
احسان از ریشه ” ح س ن” حُسن است به معنای زیبایی، خوبی، نیکی و…. در مقابل سوء و قبح
احسان و نیکوکاری دو معنا دارد:
الف) انجام یک عمل به صورت نیکو؛ این که انسان وقتی کاری انجام می دهد ، آن را خوب و کامل انجام داده و ناقص نباشد.
الذی احسن کل شی خلقه(سجده/7) کسی که(خدایی که )هر چیز را که آفرید نیکو آفریده- این همان نظام احسن آفرینش است
قیمه کل امرء ما یحسنه: قیمت و ارزش هر انسانی به اندازه کارهایی است که به نحو نیکو(کامل) انجام می دهد.
ب) کاری نیکو انجام دادن؛ این معنا بسیار عالی است و پاداش دارد؛ این که انسان به دنبال انجام کارهای نیک و شایسته و خوب باشد.
(إِنَّا لَا نُضِيعُ أَجْرَ مَنْ أَحْسَنَ عَمَلًا ، کهف/30)
قُل یا عبادی الذین امنوا اتقوا ربکم للذین احسنوا فی هذه الدنیا حسنه(زمر/10)
ج) کارهای پسندیده و نیکو برای دیگران انجام دادن که دو علت دارد: یا برای رضای خداست که کاملا پسندیده است. (أحسن کما أحسن اللهُ إلیک، قصص/77) یا برای ریا و جلب رضایت مردم است، که کار ناپسندی می باشد.
قرآن ایمان و عمل صالح را أحسن عملاً می داند. (إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ إِنَّا لَا نُضِيعُ أَجْرَ مَنْ أَحْسَنَ عَمَلًا، کهف/30)
خداوند به احسان و بخشش نسبت به دیگران امر کرده، لذا جزء وظایف یک مومن می باشد. (إِنَّ اللَّهَ يَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَالْإِحْسَانِ، نحل/90)

صفحات: 1· 2

خانم خدیجه ساروی معاون فرهنگی حوزه علمیه خواهران مازندران بیان کرد: حضرت خديجه (س) شخصيتي‌ بزرگواري است كه 25 سال در بحراني ترين دوران صدر اسلام در كنار پيامبر بود،
ايشان بانويي بسيار شريف، ثروتمند، با آبرو و احترام در جامعه عرب جاهلي و در ميان زنان، اولين كسي است كه در آن جامعه ای كه فقط بت پرستي حاكم بود و دين حق چندان موقعيتي نداشت، اسلام را پذیرفته و به پيامبر (ص) ايمان آورد.
وی افزود: این بانوی بزرگوارعلاوه بر همسر پیامبر، حامی، مدافع، مایه تسکین و آرامش و قوت قلب آن حضرت نیز بودند.
همچنین با توجه به این که از تجار و ثروتمندان بزرگ مکه بوده و سرمایه عظیمی داشتند، خدمت بسیار بزرگی به اسلام کردند.
معاون فرهنگی حوزه علمیه خواهران مازندران ادامه داد: حضرت خدیجه(س) در پیشرفت جهانی اسلام نقش بسزایی داشت و آیه وَ وَجَدکَ عائلاً فَأغنی اشاره به همین مطلب دارد که پیامبر(ص)، پس از ازدواج با ثروت حضرت خدیجه(س) أغنی و بی نیاز شد.
وی تاکید کرد: با توجه به این که اقتصاد در اسلام نقش مهمی دارد و گاهی ممکن است فشار اقتصادی موجب به زمین ماندن احکام الهی، مانع رشد و پیشرفت اسلام و تسلط دشمنان بر جامعه گردد؛ لذا سران قریش جهت جلوگیری از پیشرفت اسلام، تصمیم به محاصره اقتصادی و قطع تعامل، معاشرت و خرید و فروش با پیامبر(ص) و مسلمانان را گرفتند؛ لذا مسلمانان 3 سال در شعب ابی طالب در محاصره بودند؛ اما در این مدت با توجه به فشار بسیار، براساس اصل مهم و ضروری اقتصاد مقاومتی بر داشته های خود خصوصا سرمایه حضرت خدیجه اکتفا نموده و دست نیاز به سوی دشمنان دراز نکرده و در نتیجه توطئه مشرکان را نقش بر آب کردند.
ساروی اظهار کرد: خداوند در مقابل بخشش و فداکاری حضرت خدیجه(س) جزای بسیار خوبی مقرر نموده و در قرآن آمده است: الَّذِينَ يُنْفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ ثُمَّ لَا يُتْبِعُونَ مَا أَنْفَقُوا مَنًّا وَلَا أَذًى لَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ(بقره/262) کسانی که اموال خود را در راه خدا انفاق می کنند، سپس به دنبال انفاقی که کرده اند، منت نمی گذارند و آزاری نمی رسانند؛ پاداش آنها نزد پروردگارشان محفوظ است و نه ترس دارند و نه غمگین می شوند.
وی تصریح کرد: یکی از پاداش حضرت خدیجه در این دنیا این است که ایشان اولین أم المومنین قرآنی است.( وَ أزواجِکُم أمّهاتِکُم) علاوه بر آن خداوند گوهری چون حضرت فاطمه(س) را که دردانه هستی است به ایشان عطا نموده است، لذا حضرت خدیجه(س) از طریق حضرت زهرا(س) مادر 11 امام معصوم است.
معاون فرهنگی حوزه علمیه خواهران مازندران در پایان خاطر نشان کرد: یکی از فضایل آن بانوی نمونه اسلام، پذيرش ولايت اميرالمومنين علي(ع) است. اگرچه واقعه غدير خم و آيه مربوط به مسئله ولايت اميرالمؤمنين در سالهاي آخر رسالت پيامبر اكرم نازل شد و حضرت خديجه چند سال قبل از هجرت رحلت نمودند ؛ اما پيامبر اكرم در زمان حيات حضرت خديجه مسئله ولايت اميرالمؤمنين را - چنانكه نقلها روايت ميكند - به ايشان بیان نمودند؛ که ايشان ولايت اميرالمؤمنين را پذیرفته و با ولايت اميرالمؤمنين از اين دنيا مي روند، با این اينكه هنوز مكلف به اين پذيرش نبودند؛ اما از آنجايي كه حضرت مطيع پيامبر و مطيع رهبرشان بودند؛مسئله ولايت را هم كه هنوز در موردش آيه نيامده بود، پذيرفتند.

بسم الله الرحمن الرحیم
اللهمّ اجْعلنی فیهِ من المُتوكّلین علیكَ واجْعلنی فیهِ من الفائِزینَ لَدَیْكَ
واجْعلنی فیهِ من المُقَرّبینَ الیكَ بإحْسانِكَ یاغایَةَ الطّالِبین.
خدایا در این روز مرا از توکل کنندگان بر تو، و از سعادتمندان نزد خودت و از مقربان درگاهت قرار بده به حق احسانت ای منتهای آرزوی طلب کنندگان
1- اللهمّ اجْعلنی فیهِ من المُتوكّلین علیكَ (توکل)
توکل یعنی یقین و اعتماد به خدا و این که همه چیز در دست اوست و همه امور را به او واگذار کردن100 درصد؛ چون همه امور دنیا و آخرت در دست اوست و خداوند مسبب الاسباب است. و در عالم هستی موثری جز او نیست.
ان الامر کله لله (آل عمران/154) همه مخلوقات فرمانبردار اویند.
…کل له قانتون(بقره/116)
حالا با این ویژگی، خدا هرگاه اراده کاری کند محقق می شود.- واذا قضی امرا فانما یقول له کن فیکون(بقره 117)
پس تو توکل کن- واگذار کن.
توکل رکنی از ایمان است و مومن کسی است که به خدا توکل می کند.( و علی الله فتوکلوا ان کنتم مومنین(مائه 23): اگر ایمان به خدا دارید بر او توکل کنید.
ان کنتم امنتم بالله فعلیه توکلوا ان کنتم مسلمین( یونس 84)
نتیجه: رابطه بین ایمان و توکل: هر چه ایمان قوی تر باشد، توکل بیشتر است.
ایمان نشانه هایی دارد؛ حال نشانه های مومن چیست؟
الف) هر وقت نام خدا برده می شود، خوف بر دلهایش چیره گردد.
ب) وقتی آیات خدا بر آنها خوانده شود بر ایمانشان بیفزاید.
ج) مومنون در فراز و نشیبهای زندگی بر خدا توکل می کنند. و علی الله فلیتوکل المومنون (آل عمران122)
در توکل، باید خداوند را وکیل خود کنیم. انسان وقتی وکیل می گیرد تمام کارها را به او می سپارد چون اعتماد به او دارد.

صفحات: 1· 2